flinta
flinta (język polski)
[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) karabin lub strzelba myśliwska z zamkiem skałkowym (później potocznie każda inna); zob. też flinta w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik flinta flinty dopełniacz flinty flint celownik flincie flintom biernik flintę flinty narzędnik flintą flintami miejscownik flincie flintach wołacz flinto flinty
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) fuzja
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem. Flinte[1] → strzelba myśliwska < niem. Flint → krzemień; krzemień był stosowany w zamku skałkowym tej broni do skrzesania ognia i podpalenia prochu
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Bajka o kocie i lisie, zapisała A. Satkiewiczówna, w: Z gwary warmińskiej i mazurskiej, „Poradnik Językowy” nr 5/1951, s. 28.
flinta (język szwedzki)
[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- fraza przymiotnikowa hård som flinta
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: Petrografia w języku szwedzkim
- źródła: