erbitten

wymowa:

IPA: [ɛɐ̯ˈbɪtn̩]

​^?/i

znaczenia:

czasownik mocny, nierozdzielnie złożony

(1.1) wypraszać, wyprosić, upraszać, uprosić

odmiana:

(1.1)^[1] erbitten (erbittet), erbat, erbeten (haben)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Erbitten n

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. er- + bitten

uwagi:

(1.1) zobacz też: bitten • abbitten • erbitten

źródła: