disdain

wymowa:

enPR: dĭs-dān', IPA: /dɪsˈdeɪn/, X-SAMPA: /dIs"deIn/

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) pogarda

czasownik

(2.1) gardzić, pogardzać

(2.2) lekceważyć

odmiana:

przykłady:

(1.1) She immediately sensed his disdain. → Natychmiast wyczuła jego pogardę.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) contempt

(2.1) despise

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. disdainful

przysł. disdainfully

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: