[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

discipulus

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
discipuli (1.1)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) uczeń[1]
odmiana:
(1) discipulus, ~i (deklinacja II)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. disciplina ż, discipula ż, discipulatus m
czas. discipulo
związki frazeologiczne:
etymologia:
źródłosłów dla ang. disciple, franc. disciple, hiszp. discípulo, port. discípulo, rum. discipol, wł. discepolo
uwagi:
źródła:
  1. Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 201.