dezorientacja
Wygląd
dezorientacja (język polski)
[edytuj]- wymowa:
- IPA: [ˌdɛzɔrʲjɛ̃nˈtat͡sʲja], AS: [dezorʹi ̯ẽntacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) brak orientacji w jakiejś sprawie, niewłaściwy pogląd
- (1.2) utrata lub zaburzenie orientacji dotyczącej czasu, miejsca, sytuacji lub tożsamości[1]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza mianownik dezorientacja dopełniacz dezorientacji celownik dezorientacji biernik dezorientację narzędnik dezorientacją miejscownik dezorientacji wołacz dezorientacjo
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) orientacja, orientowanie się, znajomość rzeczy, rozumienie
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. dezorientować, zdezorientować
- przym. zdezorientowany
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac.
- uwagi:
- tłumaczenia:
- arabski: (1.1) حيرة ż
- białoruski: (1.2) дэзарыентацыя ż
- nowogrecki: (1.1) αποπροσανατολισμός m
- włoski: (1.1) disorientamento m
- źródła:
- ↑ Hasło „dezorientacja” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.