[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

chłodnik

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

chłodnik (język polski)

[edytuj]
chłodnik (1.1)
wymowa:
IPA[ˈxwɔdʲɲik], AS[χu̯odʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) kulin. barszcz z botwiny albo z buraków podawany na zimno
(1.2) kulin. zupa owocowa podawana na zimno
(1.3) hist. ogrod. bindaż
(1.4) przest. ogrod. altana, pergola
(1.5) techn. urządzenie do chłodzenia

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) środ. techn. specjalista w zakresie chłodnictwa
odmiana:
(1.1-5)
(2.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1-2) robić / zrobić / przygotowywać / przygotować / gotować / ugotować / podać / podawać / serwować / zamówić / zamawiać / jeść / zjeść / zjadać / jadać / doprawiać / przyprawiać chłodnik
synonimy:
(1.1) reg. chołodziec[1]
(1.3) berso, kolebka
(1.4) altanka, przest. ciennik
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. chłodziwo n, chłód m, chłodek m, chłodnictwo n, chłodziarka ż, chłodnica ż, chłodzenie n, chłodność ż
czas. schłodzić, chłodzić ndk.
przym. chłodny, chłodniczy
przysł. chłodno
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1-2) zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie
tłumaczenia:
(1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: bindaż
źródła:
  1. Adam Mickiewicz, Pan Tadeusz, ks. I, w. 307; ks. III, w. 707.