[go: up one dir, main page]
Przejdź do zawartości

cukiernica

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

cukiernica (język polski)

[edytuj]
cukiernica (1.1)
wymowa:
IPA: [ˌt͡sucɛrʲˈɲit͡sa], AS: [cuḱerʹńica], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob. ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) naczynie, w którym podaje się cukier; zob. też cukiernica w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikcukiernicacukiernice
dopełniaczcukiernicycukiernic
celownikcukiernicycukiernicom
biernikcukiernicęcukiernice
narzędnikcukiernicącukiernicami
miejscownikcukiernicycukiernicach
wołaczcukiernicocukiernice
przykłady:
(1.1) Czy przypadkiem nie przesadzasz z tym słodzeniem? Może od razu wsypiesz do herbaty całą cukiernicę?
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) reg. warmiński cukierdoza
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. cukiernik m, cukiernia ż, cukier m, cukierek m, cukrownia ż, cukrownictwo n, cukrzyca ż, cukrzyk m, cukrzenie n, pocukrzenie n, cukrowanie n, pocukrowanie n, scukrzanie n, scukrzenie n, scukrowanie n, cukrówka ż
zdrobn. cukierniczka ż
czas. cukrzyć ndk., pocukrzyć dk., cukrować ndk., pocukrować dk., scukrzać ndk., scukrzyć dk., scukrować dk.
przym. cukierniczy, cukrowniczy, cukrowy, cukierkowy
przysł. cukierkowo
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. cukier + -nica
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=cukiernica&oldid=8457881”