brunatny
Wygląd
brunatny (język polski)
[edytuj]brunatny (1.1) |
- znaczenia:
przymiotnik jakościowy
- (1.1) mający kolor ciemnobrązowy
- (1.2) przen. zob. hitlerowski, faszystowski
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik brunatny brunatna brunatne brunatni brunatne dopełniacz brunatnego brunatnej brunatnego brunatnych celownik brunatnemu brunatnej brunatnemu brunatnym biernik brunatnego brunatny brunatną brunatne brunatnych brunatne narzędnik brunatnym brunatną brunatnym brunatnymi miejscownik brunatnym brunatnej brunatnym brunatnych wołacz brunatny brunatna brunatne brunatni brunatne stopień wyższy brunatniejszy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik brunatniejszy brunatniejsza brunatniejsze brunatniejsi brunatniejsze dopełniacz brunatniejszego brunatniejszej brunatniejszego brunatniejszych celownik brunatniejszemu brunatniejszej brunatniejszemu brunatniejszym biernik brunatniejszego brunatniejszy brunatniejszą brunatniejsze brunatniejszych brunatniejsze narzędnik brunatniejszym brunatniejszą brunatniejszym brunatniejszymi miejscownik brunatniejszym brunatniejszej brunatniejszym brunatniejszych wołacz brunatniejszy brunatniejsza brunatniejsze brunatniejsi brunatniejsze stopień najwyższy najbrunatniejszy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik najbrunatniejszy najbrunatniejsza najbrunatniejsze najbrunatniejsi najbrunatniejsze dopełniacz najbrunatniejszego najbrunatniejszej najbrunatniejszego najbrunatniejszych celownik najbrunatniejszemu najbrunatniejszej najbrunatniejszemu najbrunatniejszym biernik najbrunatniejszego najbrunatniejszy najbrunatniejszą najbrunatniejsze najbrunatniejszych najbrunatniejsze narzędnik najbrunatniejszym najbrunatniejszą najbrunatniejszym najbrunatniejszymi miejscownik najbrunatniejszym najbrunatniejszej najbrunatniejszym najbrunatniejszych wołacz najbrunatniejszy najbrunatniejsza najbrunatniejsze najbrunatniejsi najbrunatniejsze
- przykłady:
- (1.1) Wtem, gdy już był na pierwszym piętrze, otoczyło go kilku ludzi w brunatnych opończach, którymi zasłaniali kaftany w czarne i białe pasy[1].
- (1.2) Po opanowaniu Czechosłowacji dyplomacja brunatna rozwinęła ożywioną działalność na szerokim froncie[2].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) czerwonobrunatny • czerwono-brunatny • płowobrunatny • rdzawobrunatny • brunatno-biały • brunatnoceglasty • brunatnoczarny • brunatno-czarny • brunatnoczerwony • brunatnopopielaty • brunatnorudy • brunatnoszary • brunatnożółty • niedźwiedź brunatny • węgiel brunatny • brunatny kolor
- (1.2) brunatna ideologia / organizacja / przeszłość / rewolucja / prasa
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) brązowy
- hiponimy:
- (1.1) żółtawobrunatny, żółtobrunatny, brudny, ciemnobrunatny, czerwonobrunatny, jasnobrunatny, płowobrunatny, rdzawobrunatny, szarobrunatny, zgniły, zielonobrunatny[3]
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. brunatność ż, brunatnienie n
- czas. brunatnić, brunatnieć ndk.
- przysł. brunatno, brunatnawo, brunatnie
- przym. brunatnawy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) śwn. brūnāt → ciemna tkanina[4][5]
- (1.2) od „brunatnych koszul”, potocznej nazwy oddziałów szturmowych NSDAP
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Kolory
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) brown
- duński: (1.1) brun, brunlig, brunagtig; (1.2) brun
- esperanto: (1.1) bruna
- fiński: (1.1) ruskea
- hiszpański: (1.1) pardo
- niemiecki: (1.1) braun; (1.2) braun
- rosyjski: (1.1) коричневый; (1.2) коричневый
- szwedzki: (1.1) brun
- wilamowski: (1.1) braun
- włoski: (1.1) bruno; (1.2) bruno
- źródła:
- ↑ Bolesław Prus Faraon
- ↑ W obliczu wojny: z prasy polskiej 1939 roku, miesięcznik „Znak”, 337/1984, s. 77
- ↑ Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 39.
- ↑ Hasło „brunatny” w: Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, Krakowska Spółka Wydawnicza, Kraków 1927.