[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

browning

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

browning (język polski)

[edytuj]
browning (1.1)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) niewielki, płaski, poręczny pistolet szybkostrzelny[1], w okresie międzywojennym popularny jako brońkieszonkowa
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Siedział ukosem, by nie naciskać tylnej kieszeni, którą rozpychał browning[2].
(1.1) Na biurku, prawie niewidoczny poza żółtym kręgiem lampy, leżał mały, czarny browning[3].
składnia:
kolokacje:
(1.1) damski browning • niklowany / oksydowany browning • ładować browning • nosić browning
synonimy:
(1.1) brauning; gw. (Warszawa) bronek
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) pistolet automatyczny, broń samopowtarzalna
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
od nazwiska konstruktora Johna M. Browninga
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „browning” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Juliusz Kaden-Bandrowski, Czarne skrzydła. Lenora, Kraków 1975, s. 227.
  3. Tadeusz Dołęga-Mostowicz, Prokurator Alicja Horn, Warszawa 2010, s. 523.