[go: up one dir, main page]
Przejdź do zawartości

boczny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

boczny (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA: [ˈbɔt͡ʃnɨ], AS: [bočny] ​?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) znajdujący się, umiejscowiony na boku czegoś
(1.2) kierujący się, skierowany w bok
(1.3) przen. nie główny
odmiana:
(1.1-2)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mos/mzwmrzżnmosnmos
mianownikbocznybocznaboczneboczniboczne
dopełniaczbocznegobocznejbocznegobocznych
celownikbocznemubocznejbocznemubocznym
biernikbocznegobocznybocznąbocznebocznychboczne
narzędnikbocznymbocznąbocznymbocznymi
miejscownikbocznymbocznejbocznymbocznych
wołaczbocznybocznaboczneboczniboczne
przykłady:
(1.1) Przed wyprzedzaniem zawsze spoglądam w boczne lusterko.
składnia:
kolokacje:
(1.1) numer boczny taksówki • morena / poduszka boczna • boczne lusterko / skrzydło • pasy boczne
(1.2) boczny wiatr
(1.3) boczny ołtarz / tor • nawa boczna • droga / ulica boczna • boczne drzwi / wejście / wyjście
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bok m, boczek m, bocznica ż, boczniak m, boczenie n, zboczenie n, zbaczanie n, zboczeniec m
czas. boczyć się ndk., zboczyć dk., zbaczać ndk.
przym. zboczony
przysł. bocznie
związki frazeologiczne:
odsunąć na boczny tor • odstawić na boczny tor
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=boczny&oldid=8466912”