boński

wymowa:

IPA: [ˈbɔ̃j̃sʲci], AS: [bõĩ ̯sʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• rozs. artyk. ​^?/i

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) od Bonn

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	boński		bońska	bońskie	bońscy	bońskie
dopełniacz	bońskiego		bońskiej	bońskiego	bońskich
celownik	bońskiemu		bońskiej	bońskiemu	bońskim
biernik	bońskiego	boński	bońską	bońskie	bońskich	bońskie
narzędnik	bońskim		bońską	bońskim	bońskimi
miejscownik	bońskim		bońskiej	bońskim	bońskich
wołacz	boński		bońska	bońskie	bońscy	bońskie
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) To utwór napisany przez bońskiego, zupełnie już głuchego, geniusza w Linzu, jesienią 1812 roku^[1].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bończyk mos, Bonn n, bonka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• czeski: (1.1) bonnský
• francuski: (1.1) bonnois
• niemiecki: (1.1) Bonner
• rosyjski: (1.1) боннский
• słowacki: (1.1) bonnský

źródła: