arystokrata

wymowa:

IPA: [ˌarɨstɔˈkrata], AS: [arystokrata], zjawiska fonetyczne: akc. pob. ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba należąca do arystokracji^[1]

(1.2) książk. przen. osoba będąca członkiem elity jakiegoś środowiska

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	arystokrata	arystokraci
dopełniacz	arystokraty	arystokratów
celownik	arystokracie	arystokratom
biernik	arystokratę	arystokratów
narzędnik	arystokratą	arystokratami
miejscownik	arystokracie	arystokratach
wołacz	arystokrato	arystokraci
depr. M. i W. lm: (te) arystokraty

przykłady:

(1.1) W Krakowie bowiem arcybiskupi bywali zwykle wybierani spośród arystokratów^[2].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) jaśniepan, magnat, możnowładca, wielmoża

antonimy:

(1.1) chłop, mieszczanin

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) baron, baronet, burgrabia, earl, hrabia, junkier, komes, książę, kniaź, landgrabia, margrabia, markiz, palatyn, wojewoda

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. arystokracja ż

forma żeńska arystokratka ż

przym. arystokratyczny

przysł. arystokratycznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zob. też arystokrata w Wikicytatach

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) aristocrat, noble
• baskijski: (1.1) aristokrata
• białoruski: (1.1) арыстакрат m
• bułgarski: (1.1) аристократ m; (1.2) аристократ m
• czeski: (1.1) aristokrat m, šlechtic m
• duński: (1.1) aristokrat w
• esperanto: (1.1) aristokrato, nobelo
• francuski: (1.1) aristocrate m
• hiszpański: (1.1) aristócrata m; (1.2) aristócrata m
• jidysz: (1.1) אַריסטאָקראַט m (aristokrat)
• kataloński: (1.1) noble m ż
• niemiecki: (1.1) Aristokrat m
• nowogrecki: (1.1) αριστοκράτης m
• rosyjski: (1.1) аристократ m
• słowacki: (1.1) aristokrat m
• tahitański: (1.1) ariʻi
• ukraiński: (1.1) аристократ m
• węgierski: (1.1) arisztokrata
• włoski: (1.1) aristocratico m

źródła: