[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

oblubienica

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

oblubienica (język polski)

[edytuj]
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) książk. narzeczona lub panna młoda[1]
(1.2) daw. ulubienica[2]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Ogrodem zamkniętym jesteś, siostro ma, oblubienico, / ogrodem zamkniętym, źródłem zapieczętowanym[3].
składnia:
kolokacje:
(1.1) dwunastoletnia / książęca oblubienica
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. lubienie n
forma męska oblubieniec mos
czas. lubić ndk.
przym. oblubieńczy
przysł. oblubieńczo
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. oblubieniec + -a < pol. oblubiony < st.pol. oblubićzaślubić, poślubić
uwagi:
(1.1) używane w kontekście religijnym: Oblubienica Ducha Świętego, Oblubienica Chrystusa[4]
tłumaczenia:
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: ulubienica
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „oblubienica” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. Pieśń nad Pieśniami 4,12, Biblia Tysiąclecia Online, Poznań 2003 (tłum. Piotr Rostworowski).
  4. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „oblubienica” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.