mandel

wymowa:

Dania: [ˈmanˀəl]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) kulin. migdał

(1.2) dendr. migdał, migdałowiec

(1.3) anat. migdał, migdałek

odmiana:

(1) en mandel, mandelen/mandlen, mandler, mandlerne

przykłady:

(1.1) Smuttede mandler bruges til et hav af ting; småkager, kager, risalamande, marcipan og også som pynt. Herudover bliver mandler også smuttet, når der laves mandelmel, mandelflager og mandelsplitter.^[1] → Obrane migdały wykorzystuje się do mnóstwa rzeczy: ciasteczek, ciast, deseru mleczno-ryżowego, marcepanu, a także jako dekorację. Ponadto migdały są obierane, gdy produkuje się mąkę migdałową, płatki migdałowe oraz wiórki migdałowe.

(1.3) Vedvarende eller tilbagevendende betændelse i mandlerne kan gøre det nødvendigt at fjerne dem.^[2] → Utrzymujące się lub nawracające zapalenie migdałków może wymagać ich usunięcia.

składnia:

kolokacje:

(1.1) mandelmel → mąka migdałowa • mandelmælk → mleko migdałowe, mandelflager → płatki migdałowe • mandelsplitter → wiórki migdałowe

synonimy:

(1.2) mandeltræ

(1.3) tonsil

antonimy:

hiperonimy:

(1.2) træ

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

śdn. mandel < st.franc. emandle < łac. amandula < prowens. amandola < łac. amygdula < gr. αμύγδαλα

uwagi:

źródła:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) spoż. migdał

(1.2) anat. migdałek

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) spoż. migdał

(1.2) anat. migdałek

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: