Wilno
Wygląd
Wilno (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik Wilno dopełniacz Wilna celownik Wilnu biernik Wilno narzędnik Wilnem miejscownik Wilnie wołacz Wilno
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Wilnie • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Wilna • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Wilna • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Wilna • mieszkaniec / mieszkanka Wilna • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Wilnie • pochodzić z Wilna • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Wilna
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wilnianin mos, wilnianka ż, wilniuczka ż, wilniuk mos, Wilniuk mos, Wileńszczyzna ż
- przym. wileński, podwileński
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Vilnius
- arabski: (1.1) فيلنيوس
- baskijski: (1.1) Vilnius
- białoruski: (1.1) Вільня ż, Вільнюс m
- bułgarski: (1.1) Вилнюс m
- chorwacki: (1.1) Vilnius m
- czeski: (1.1) Vilnius m
- dolnołużycki: (1.1) Wilno m
- duński: (1.1) Vilnius n
- fiński: (1.1) Vilna
- hiszpański: (1.1) Vilna ż
- jidysz: (1.1) ווילנע ż (wilne)
- karaimski: (1.1) ווילנא
- koreański: (1.1) kor. płd. 빌뉴스, kor. płn. 윌뉴스
- litewski: (1.1) Vilnius m
- łaciński: (1.1) Vilna ż
- niemiecki: (1.1) Wilna, Vilnius
- nowogrecki: (1.1) Βίλνιους ż, Βίλνα ż
- nowopruski: (1.1) Wilni ż
- portugalski: (1.1) Vilnius ż
- rosyjski: (1.1) Вильнюс m, Вильна ż, Вильно m
- słowacki: (1.1) Vilnius m, daw. Vilno n
- szwedzki: (1.1) Vilnius
- ukraiński: (1.1) Вільнюс m
- włoski: (1.1) Vilnius ż, Vilna ż
- żmudzki: (1.1) Vėlnios m
- źródła: