Polnische

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) język polski

odmiana:

(1.1)^[1]

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	das Polnische
dopełniacz	des Polnischen
celownik	dem Polnischen
biernik	das Polnische

przykłady:

(1.1) Das Polnische hat sieben Fälle. → Język polski ma siedem przypadków.

(1.1) Im Polnischen gibt es sieben Fälle. → W języku polskim jest siedem przypadków.

(1.1) Kannst du den Text aus dem Deutschen ins Polnische übersetzen? → Czy możesz przetłumaczyć ten tekst z niemieckiego na polski?

składnia:

kolokacje:

(1.1) im Polnischen • aus dem Polnischen/ins Polnische dolmetschen/übersetzen

synonimy:

(1.1) Polnisch n

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Polen, Polnisch n, Pole m, Polin ż

przym. polnisch

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. polnisch

uwagi:

źródła: