Geschichte

wymowa:

lp IPA: /gəˈʃɪçtə/ lm [gəˈʃɪçtn̩]

lp ​^?/i ​^?/i ​^?/i lm ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) historia, dzieje

(1.2) historia, historyjka, opowieść

(1.3) eduk. historia (przedmiot)

odmiana:

(1.1-3)^[1]

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	die Geschichte	die Geschichten
dopełniacz	der Geschichte	der Geschichten
celownik	der Geschichte	den Geschichten
biernik	die Geschichte	die Geschichten

przykłady:

(1.1) Die Geschichte der japanischen Sprache ist immer wieder ziemlich unklar. → Historia języka japońskiego jest wciąż dość niejasna.

(1.1) Es handelt sich um einen wiederholten Versuch, die Geschichte neu zu schreiben. → To ponowna próba pisania historii na nowo.

składnia:

kolokacje:

(1.1) Geschichte schreiben • die Geschichte neu schreiben

(1.2) eine lustige / traurige Geschichte • Geschichtenbuch • Geschichtenerzähler

synonimy:

(1.1) Historie, Werdegang

(1.2) Märchen, Novelle, Erzählung

(1.3) Historiographie, Geschichtswissenschaft, uczn. Geschi

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) Kindheitsgeschichte, Krankengeschichte, Stadtgeschichte

(1.2) Geistergeschichte

(1.3) Kunstgeschichte, Mediengeschichte, Rechtsgeschichte

holonimy:

meronimy:

(1.3) Geschichtsbuch • Geschichtslehrer • Geschichtslehrerin

wyrazy pokrewne:

przym. geschichtlich, geschichtslos, geschichtsträchtig

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.3) zobacz też: Indeks: Niemiecki - Szkoła

źródła: