Aneks:Język polski - koniugacja II
Spis treści aneksu | Język polski | Indeks:Hasła w języku polskim
Odmiana czasowników kończących się w bezokoliczniku na "~'eć" (ze zmiękczonym tematem) i niezmieniających tematu.
| Forma | Liczba pojedyncza | Liczba mnoga | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 os. | 2 os. | 3 os. | 1 os. | 2 os. | 3 os. | |||||||||
| Bezokolicznik | ~eć umieć | |||||||||||||
| Czas teraźniejszy (ndok.) lub przyszły prosty* (dok.) | ~em umiem |
~esz umiesz |
~e umie |
~emy umiemy |
~ecie umiecie |
~eją umieją | ||||||||
| Czas przeszły | m | ~ałem umiałem |
~ałeś umiałeś |
~ał umiał |
~eliśmy umieliśmy |
~eliście umieliście |
~eli umieli | |||||||
| ż | ~ałam umiałam |
~ałaś umiałaś |
~ała umiała |
~ałyśmy umiałyśmy |
~ałyście umiałyście |
~ały umiały | ||||||||
| n | ~ałom umiałom |
~ałoś umiałoś |
~ało umiało | |||||||||||
| Forma bezosobowa czasu przeszłego | ~ano umiano | |||||||||||||
| Tryb rozkazujący | - | ~ej umiej |
- | ~ejmy umiejmy |
~ejcie umiejcie |
- | ||||||||
| Tryb przypuszczający | m | ~ałbym umiałbym |
~ałbyś umiałbyś |
~ałby umiałby |
~elibyśmy umielibyśmy |
~elibyście umielibyście |
~eliby umieliby | |||||||
| ż | ~ałabym umiałabym |
~ałabyś umiałabyś |
~ałaby umiałaby |
~ałybyśmy umiałybyśmy |
~ałybyście umiałybyście |
~ałyby umiałyby | ||||||||
| n | - | - | ~ałoby umiałoby | |||||||||||
| Imiesłów przymiotnikowy czynny** | m | ~ejący umiejący | ||||||||||||
| ż | ~ejąca umiejąca |
~ejące umiejące | ||||||||||||
| n | - | - | ~ejące umiejące | |||||||||||
| Imiesłów przymiotnikowy bierny (ndok.) lub imiesłów przymiotnikowy przeszły (dok.)** | m | ~any umiany |
~ani umiani | |||||||||||
| ż | ~ana umiana |
~ane umiane | ||||||||||||
| n | - | - | ~ane umiane | |||||||||||
| Imiesłów przysłówkowy współczesny | ~ejąc umiejąc | |||||||||||||
| Imiesłów przysłówkowy uprzedni (dok.) | ~awszy (naumiawszy się) | |||||||||||||
| Rzeczownik odczasownikowy | ~enie umienie | |||||||||||||
* Czasowniki niedokonane tworzą czas przyszły złożony przez użycie odpowiedniej formy czasownika być w czasie przyszłym i swojej odpowiedniej formy czasu przeszłego w 3. osobie („będę czytał”, „będę czytała”, „będziesz czytał” itd.) lub przez użycie odpowiedniej formy czasownika być w czasie przyszłym i bezokolicznika („będę czytać”, „będziesz czytać” itd.). Czasowniki dokonane nie tworzą czasu teraźniejszego.
** Imiesłowy ulegają deklinacji takiej samej, jak przymiotniki. Zobacz też: Aneks:Język polski - przymiotniki
Skróty: dk. – forma występuje dla czasowników dokonanych; ndk. – forma występuje dla czasowników niedokonanych; m – rodzaj męski; ż – rodzaj żeński; n – rodzaj nijaki.
Wyjaśnienie: w języku polskim, w liczbie mnogiej, występują dwa rodzaje: rodzaj męskoosobowy i niemęskoosobowy. Dla zachowania przejrzystości tabelki, formy czasowników tych osób zostały przypisane do rzędu rodzaju męskiego liczby pojedynczej (rodzaj męskoosobowy) oraz do rzędu rodzajów żeńskiego i nijakiego (rodzaj niemęskoosobowy).