h

wymowa:

znaczenia:

symbol

(1.1) fiz. hekto-, przedrostek oznaczający 10² (sto)^[1]

(1.2) godzina^[1]

(1.3) muz. siódmy dźwięk w podstawowej skali diatonicznej (zob. uwagi); zob. też h (dźwięk) w Wikipedii

(1.4) inform. za liczbą w systemie szesnastkowym

odmiana:

przykłady:

(1.1) hPa (hektopaskal)

(1.4) 100h = 256d

składnia:

kolokacje:

(1.3) h-moll • H-dur

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.2) ang. hour

uwagi:

(1.3) Symbol używany przez kilka narodów europejskich (w tym przez Niemców i Polaków). Podstawowa średniowieczna skala muzyczna obejmowała siedem dźwięków, nazywanych od kolejnych liter alfabetu łacińskiego (A, B, C, D, E, F, G). Na jego podstawie stworzył Guido z Arezzo heksachordy, szeregi dźwięków, mające ułatwić zapamiętywanie śpiewanych w tym czasie melodii. W jednym z nich: w heksachordzie F pojawił się problem: między pierwszym a czwartym stopniem (f-b) był tryton, dysonans kojarzony w średniowieczu z diabłem (nazywano go diabłem w muzyce, z łac. diabolus in musica i zakazano wykonywać); z tego powodu zdecydowano się obniżyć b w tym heksachordzie i nazwano je b-molle (łac. miękkie b). Dla odróżnienia, b w heksachordzie G, które nie zmieniło swojej wysokości, nazwane zostało b-durum (łac. twarde b); zaczęto zgodnie z nazwami różnicować pisownię tych liter, gdzie b-durum było kanciate, a b-molle okrągłe. Prawdopodobnie przez błąd niemieckiego kopisty z twardego b powstało h. Symbol ten przedostał się do Skandynawii i Polski, gdzie używany jest do dziś.

(1.3) zobacz też: c • d • e • f • g • a • b • h

(1.3) zobacz też: heses • b • h • his • hisis

(1.3) por. aisis • ces

źródła:

wymowa:

‹ha›, IPA: [xa], AS: [χa]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) jedenasta litera polskiego alfabetu; zob. też h w Wikipedii

odmiana:

(1.1) nieodm.

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

skr. H

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)

źródła:

wymowa:

IPA: /eɪtʃ/

wymowa brytyjska^?/i

wymowa amerykańska^?/i

znaczenia:

litera

(1.1) ósma litera angielskiego alfabetu, nazywana aitch

skrót

(2.1) = hour → godzina

(2.2) = hit → sport. uderzenie (w statystykach bejsbolowych)

(2.3) = heroin → heroina

odmiana:

(1.1) lp h; lm h's

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: a • A • b • B • c • C • d • D • e • E • f • F • g • G • h • H • i • I • j • J • k • K • l • L • m • M • n • N • o • O • p • P • q • Q • r • R • s • S • t • T • u • U • v • V • w • W • x • X • y • Y • z • Z

źródła:

wymowa:

znaczenia:

zaimek osobowy

(1.1) ja^[1]

odmiana:

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: