bukiet

wymowa:

IPA: [ˈbucɛt], AS: [buḱet], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) wiązanka, pęk kwiatów; zob. też bukiet (dekoracja) w Wikipedii

(1.2) cechy wina zawarte w jego zapachu i smaku; zob. też bukiet (aromat) w Wikipedii

(1.3) łow. ogon sarny

(1.4) gw. więz. choroba weneryczna^[1]

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) uczn. ktoś głupi^[2]

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bukiet	bukiety
dopełniacz	bukietu	bukietów
celownik	bukietowi	bukietom
biernik	bukiet	bukiety
narzędnik	bukietem	bukietami
miejscownik	bukiecie	bukietach
wołacz	bukiecie	bukiety

przykłady:

(1.1) Podarowałem jej bukiet czerwonych goździków.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) wiązanka

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bukietnica ż, bukieciarz mos, bukieciarstwo n, bukiecik mrz, bukieciarka ż

przym. bukietowy, bukieciarski

przysł. bukieciarsko

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Bukett < franc. bouquet^[3][4]

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) bouquet, bunch (of flowers), nosegay
• arabski: (1.1) باقة
• białoruski: (1.1) букет m; (1.2) букет m
• duński: (1.1) buket w
• esperanto: (1.1) bukedo; (1.2) bukedo
• hebrajski: (1.1) זר־פרחים
• interlingua: (1.1) bouquet
• islandzki: (1.1) blómvöndur m
• kaszubski: (1.1) grónkò n, kruta ż, twéla ż, wiązanka ż, sztraus m, bùket m
• niemiecki: (1.1) Strauß m, Bouquet n, Bukett n; (1.2) Bouquet n, Bukett n
• norweski (bokmål): (1.1) bukett
• rosyjski: (1.1) буке́т m
• słowacki: (1.1) kytica
• szwedzki: (1.1) bukett w
• wenedyk: (1.1) bukiet m
• wilamowski: (1.1) štraus m, śtraojs m, śtroüz m
• włoski: (1.1) mazzo m

źródła:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) bukiet

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: