cor

Veire tanben : còr, côr, čor

/kuɾ/, /kuɾ/ (gascon) (lemosin) (lengadocian), /kuʁ/, /kuʁ/ (provençal)

Forma de vèrb

cor

Tresena persona del singular al present de l'indicatiu de córrer.
Segonda persona del singular de l'imperatiu positiu de córrer.

Del latin cŏr.

/kɔr/, /kɔr/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
cor	cors
[kɔr]	[kɔrs]

Còr.

Judeotat

→ Etimologia de completar. (Ajustar)

/t͡ʃor/, /t͡ʃor/

Adjectiu numeral

cor

Quatre.

J. M. Agarunov, M. J. Agarunov, 1997, diccionari judeotat-rus, Moscòu, Ievreïskiï Universtet v Moskve.

Recuperada de « https://oc.wiktionary.org/w/index.php?title=cor&oldid=340388 »