Aas

Aas que desvolopè un biaish de comunicacion en shiular entà comunicar sus distàncias de las granas pr'amor deu reliu montanhós deu vilatge.

Lo lengatge shiulat d'aqueth parçan deus Pirenèus que permetè de's parlar d'un penent a un aute. De hèit, la forma de la vath que rebomba de plan los shiulets qui permetèn d'establir comunicacions enter lo vilatge d'Aas e los peisheders.

Qu'èra un vertadèr lengatge, complèxe e pro complet, a partir de l'occitan gascon. Que desapareishó dab l'arribada de tecnicas navèras de comunicacion e dab los cambiaments deu pastoralisme tradicionau. L'usatge abituau d'aquera forma d'occitan gascon shiulat que desapareishó au sègle XX.

Un deus sons especialista qu'estó René Arripe qui escrivó un libe de referéncia, en francés: Les siffleurs d'Aas, 1984, Imprimerie de la Monnaie, Pau.

De notar, que lo lengatge shiulat d'Aas qu'èra lo darrèr de l'Euròpa continentau. Que i a temptativas totun entà tornar har víver un drin, dab l'associacion Lo Siular d'Aas (2011), mes n'existeish pas mei hens la vita vitanta deu vilatge.

La prononciacion qu'ei [as]. Las fòrmas ancianas que son Aas/As en 1328, Haas en 1343, Ahas en Ossau en 1384, Aas en 1654, Aas (mapa de Cassini, a la fin deu sègle XVIIIau) ^[1].

Segon J.B Orpustan, las variantas de aitz, « punta rocosa » que son basadas sus reduccions deu diftongue (az-, ez-, iz- o sus alongaments (ahaiz, ahats, benlhèu ahetz. Qu'ei ua bona possibilitat per explicar lo nom deu vilatge ^[1].

•  
•  
•  
•  
  Placa en omenatge aus shiulaires d'Aas

1. ↑ ^1,0 et ^1,1 Michel Grosclaude, Dictionnaire toponymique des communes du Béarn, Escòla Gaston Febus, 1991, p. 137

•   Portau de Bearn