Renaud Camus
Renaud Camus es un escrivan francés d'origina occitana (nascut lo 10 d'agost de 1946 a Chambalèira, en Auvèrnhe), dempuèi las annadas 2000 identificat coma un militant politic d'extrèma drecha.
Es estat escolarizat primièr en Auvèrnhe, a Chambalèira (1950-1952), puèi a Clarmont d'Auvèrnhe (1952-1963) ont obten en 1962 la primièra partida del bachelierat general (alara passat en classa de primièra), puèi fin finala lo bachelierat de filosofia en 1963.
Quita Auvèrnhe per la facultat de drech de París en França (1963-1973), après un passatge a St. Clare's, còsta Oxford, en 1966-1967. Es licenciat en letras (1969), diplomat de l'Institut d'estudis politics de París (promocion 1970), titulara d'una mestresa en filosofia (1970) e diplomat d'estudis superiors en sciéncia politica (1970) e en istòria del drech (1971).
Es l'autor d'un jornal intim publicat en çò de divèrses editors dempuèi las annadas 1980. Es tanben animator cultural al castèl de Plius, en Gasconha.
Es una figura de la causa omosexuala dins las annadas 1970, simpatizant d'esquèrra avent participat tre 1968 als desfilats dins la « compausanta omosexuala ».
Es quitament estat sòci del Partit socialista dins las annadas 1970-1980, e a aital votat per François Mitterrand en 1981, mas tanben per l'ecologista Noël Mamère en 2002. Es tanben identificat coma pròche del chevènementisme (supremacisme francés d'esquèrra).
Pasmens, dins las annadas 2000, càmbia completament d'orientacion politica en se sarrant de las idèas de l'extrèma drecha. Aital, fonda en 2002 « le Parti de l'in-nocence ». A escrich a partir d'aquesta periòda de nombroses tèxtes a prepaus de çò que nomma lo « grand remplaçament », lo supausat dels pòbles europèus per l'immigracion, una tematica evocada pel primièr còp dins l'Abecedari de l'innocéncia en 2010. Aquesta tematica li seriá estada inspirada pendent la redaccion d'un libre de comanda, Lo Departament d'Erau, publicat en 1999. En efectuant de localizacions en Occitània dins aquel departament, diguèt èsser « tombat per asard sus un grop de femnas veladas, amassadas cap a una vièlha glèisa de pèira ». Çò qu'a escrich sus aqueste sicut l'a rendut fòrça influent dins lo movement identitària.
Es candidat a las eleccions europèas de 2014 (« Liste antiremplaciste - Non au grand remplacement » Parti de l'In-nocence). En 2015, rejonh lo partit Sobeiranetat, identitat e libertats (Siel). En 2019, es un cop mai candidat del Parti de l'In-nocence a las eleccions europèas, pasmens desavoa la lista que mena pauc abans l'escrutinh.
Es acusat d'antisemitisme tre 2000 dins l'encastre de « l'afar Camus », puèi en 2017 per Yann Moix.
En 2014, es condemnat per provocacion a l'òdi e a la violéncia contra los musulmans.
Demòra dempuèi 1992 en Gasconha, al castèl de Plius dins Gèrs, ont a organizat d'exposicions de Jean-Paul Marcheschi (1993), Eugène Leroy (1994), Jannis Kounellis (1995), Joan Miró (1996), Christian Boltanski (1997) e Josef Albers (1998). Es estat tanben responsable de collòquis, « Les Devisées de Plieux », sul « thème du château » (1996, ambe Robert Misrahi, Danièle Sallenave, Alain Vircondelet, etc.), lo « thème de la flamme » (1997, ambe Pascal Quignard, Emmanuel Carrère, Jean-Paul Marcheschi, Michel Copat, etc.), o l'idèa de « habiter en poète » (ambe Michel Deguy, Jacques Roubaud, Paul Louis Rossi…).
A fondat e dirigit un festenal en Gasconha a Leitora, « Les Nuits de l'Âme » (1997-1998), consacrat a la musica contemporanèa, a la musica anciana e a las musicas del monde.
Prèmis
[modificar | Modificar lo còdi]- 1977 : prèmi Fénéon, per Échange
- 1996 : prèmi Amic de l'Académie française
- 2003 : Goncourt de las bèstias, per Vie du chien Horla
- 2015 : prèmi Jean-Ferré