Magnetita
La magnetita es un minerau negre ò gris sorn. Sa duretat se situa entre 5,5 e 6,5 e sa densitat entre 5,17 e 5,18. Es constituïda d'oxid de fèrre (Fe2O4) que pòu formar de cristaus octaedrics ò rombododecaedrics segon un sistèma cubic. Pòu tanben formar de massas compactas e granularas. Son esclat es metallic. Sa temperatura de fusion es de 1 594 °C. Es solubla dins l'acid cloridric concentrat.
Dins la natura, pòu se trobar dins fòrça endrechs diferents. Es un minerau accessòri dins lei ròcas magmaticas basicas e ultrabasicas, dins lei ròcas metamorficas de contacte e dins lei depaus sedimentaris. I forma de còps de concentracions fòrça importantas. En causa d'aquela diversitat de localizacion, la magnetita es associada amb mai d'un minerau. Es utilizada coma minerau de basa per la produccion de fèrre.