Las pòrtas de la percepcion

Las Pòrtas de la percepcion (títol original : The Doors of Perception) es un libre d'Aldous Huxley, paregut en 1954, qu'amassa un vintenat d'ensages de filosofia espirituala. Un d'aqueles, lo mai conegut e que donèt le títol al recuèlh, conta la premièra experiéncia facha pEr l'autor de la mescalina, una substància psiquedelica, jos la vigiléncia d'un psiquiatre anglés, lo doctor Humphrey Osmond, e analisa l'interés de l'utilizacion d'aquel tipe de substància dins l'encastre del besonh de transcendéncia de l'èsser uman.

Lo titol del recuèlh es una citacion del poèta mistic e visionari William Blake: « Se las pòrtas de la percepcion èran netejadas, cada causa apareissariá a l'òme tal coma es, infinida » ^[1], extracha del recuèlh de tèxtes en vèrses e en prosa titolat Lo Maridatge del Cèl e de l'Infèrn.

Aquel títol, a son torn, inspirèt Jim Morrison dins la causida del nom del group que n'èra l'alma e lo cantaire, The Doors.

Après una brèva presentacion de recercas al subjècte de la mescalina, Huxley conta que n'aviá consomit 0,4 gramas un jorn de mai de 1953 dins l'esper de contemplar de païsatges visionaris vivament colorats. Fin finala, constata un grand cambiament dins sa percepcion del mond exterior, mas vei pas que de luses e de formas, imputa lo fach per qu'es un marrit visualizaire.

Huxley afirma que l'experiéncia es ni agradabla ni desagrabla simplament es.

Globalement, escrich que la capacitat a pensar e a soscar normalament es pas mermada jos la mescalina: las percepcions visualas son just exacerbadas, e l’utilizator veirá pas cap de rason d'agir tant l'experiéncia es fascinanta.

Fin finala, Huxley conclutz que la mescalina permet pas d'esclairir lo subjècte, ni de li donar de visions beatificas mas considèra l'experiéncia coma una gràcia^[2]. La mescalina es pas necessària, mas pòt èsser utila, subretot pels intellectuals que pòdon venir de victimas dels mots e dels simbòls (veire: Benjamin Lee Whorf). Afirma qu'una persona que viu una tala experiéncia es transformada positivament.

Lo libre recebèt un acuèlh a l'encòp positiu e negatiu de las personnalitats apartenent a de domenis plan diferents coma la literatura, la psiquiatria, la filosofia o la religion.

Per exemple, lo psiquiatre anglés William Sargant examinèt lo libre pel British Medical Journal se concentrant sus las reflexions al subjècte de l'esquizofrenia. Considèra que lo libre torna al primièr plan los patiments mentalas dels esquizofrèns e plaça atal los psiquiatres en fàcia a lor escac a los solatjar. D'autres coma Ronald Fisher e Joost A.M. Meerloo dobtan de la validitat del raconte d'Huxley o insistisson sus son caractèr subjectiu.