Esteve de La Boetiá
Esteve de La Boetiá (en lemosin: ej'tepe‿de‿la‿bwe'tie) (1 de novembre de 1530, Sarlat -18 d'agost de 1563 Lo Talhan de Medòc) foguèt un escrivan umanista e poèta occitan de Perigòrd.
Es famós per son Discors de la servitud volontària. Foguèt lo grand amic de Miquèl de Montanha, que li faguèt omenatge i comprés dins sos Ensages.
Etimologia
[modificar | Modificar lo còdi]La Boetiá significa «la proprietat de Boet».