Economia de Sierra Leone
| Economia de Sierra Leone | |
  | |
| Moneda | leone |
|---|---|
| Organizacions comercialas | OMC, Union Africana |
| Estadisticas[1] | |
| PIB | USD 4 307 milions (2008) |
| Reng PIB | 163en [2] |
| Creissença del PIB | 6% (2008) |
| PIB per càpita | 700 (2008) |
| PIB per sector | agricultura 49%, industria 31%, comèrci e servicis 21% (2001) |
| Inflacion | 11,7%(2008) |
| IDH | cap d'informacions |
| Populacion jol lindal de pauretat | 70,2% (2004) |
| Fòrça de trabalh | 1 369 000 (2001) |
| Fòrça de trabalh per ocupacion | cap d'informacions |
| Caumatge | cap d'informacions |
| Partenaris comercials[1] | |
| Expòrts | 216 milions (2006) |
| Sòcis principals | Belgica 49,3%, Estats Units 20,5%, Païses Basses 4,5%, Canadà 4,1% (2007) |
| Impòrts | 560 milions (2006) |
| Sòcis principals | Còsta d'Evòri 10%, Republica Populara de China 10%, Estats Units 9,5%, Reialme Unit 6,2%, Païses Basses 5,1%, Índia 4,7% (2007) |
| Finanças publicas[1] | |
| Deute extèrne | US$ 1,61 miliards (2003) |
| Revenguts | USD cap d'informacions |
| Despensas | 351 milions (2000) |
modificar  |
|
Sierra Leone es lo segond país pus paure del mond, après Papoa-Nòva Guinèa e tanben compta amb una distribucion de la riquesa fòrça inegala. A d'importants recorses minerals e de pesca e una agricultura a potenciar. Malgrat aiçò, l'infrastructura sociala e economica es pauc desvolopada, e de divèrses problèmas socials contunhan d'empachar lo desvolopament economic, après una guèrra civila de 9 ans. Es un país ric en diamants, en mai d'autres produchs, la que causa li a convertit a un territòri fòrça desirat per grandas companhiás minaires multinacionalas. Près de dos tèrces de la populacion en edat de trabalhar viu de l'agricultura de subsisténcia. L'indústria se redusís al tractat de matèrias primièras e a l'indústria leugièra dirigida al mercat domestic.
En essent en 2004 83% de la valor de los sieus exportacions los diamants, lo prètz del mineral a condicionat constantament l'economia del país. En los decènnis de 1970 e 1980, la davalada del prètz del mineral ocasionèt de problèmas a l'economia. La nòva crisi que se desliguèt en 2003 tornèt punir lo precari sistèma economic.
De l'espleitacion del diamant, solament entre lo 7 e 10% del total es legal, la que causa empedís que los beneficis arriben a la populacion. L'espleitacion illegala contribuissi al sostenament de la lucha armada de grops guerrilhèrs, comèrci d'armas e activitats delictivas en general, amb un govèrn fòrça flac que pòt a pena afrontar de solucions a la situacion. Malgrat tot dempuèi l'an 2000 se multipliquèt per 20 lo volum d'exportacion legala declarada. Aiçò, amassa amb la creacion, a instàncias de las Nacions Unidas, d'un fons amb los impòsts que grauan l'exportacion de diamants, a permés lo retorn als ciutadans de las regions minaires d'una part importanta de ressorsas.
