Bismutinita

La bismutinita es un minerau gris, blanc ò jaune. D'una duretat de 2 e d'una densitat situada entre 6,75 e 6,81, es compausada de sulfur de bismut (Bi₂S₃) que pòu formar de cristaus prismatics e lòngs ò de massas granularas compactas. Son esclat es metallic. Es fusibla e solubla dins l'acid nitric. Durant aquela reaccion, la separacion de blòts de sofre es frequenta. Lo tèst de la fusion amb una bogia permet de diferenciar la bismutinita e l'estibina. D'efiech, la premiera resistís mentre que la segonda fond.

Geologicament, la bismutinita se forma coma minerau accessòri dins lei venas idrotermalas de temperatura auta. I es sovent associada amb l'arsenopirita, la calcopirita, l'aur natiu e lo qüars. Lei jaciments pus importants se tròban en Bolívia, en Peró, en Austràlia, ais Estats Units, en Canadà e en Mexic. En Occitània, la preséncia de bismutinita es atestada dins la mina de bismut de Maismac en Corrèsa^[1]. La bismutinita es lo minerau principau per la produccion de bismut.

• Estibina, minerau similar.
• Bismut.
• Bismutita.

1. ↑ (fr) J. Lebocey, V. Thiery e B. Gratia, « La concession minière de Meymac, Corrèze », Le Règne Minéral, 2010, n° 91, pp. 9-21.

.