Andrieu Camprat

Andrieu Camprat

Nom	(fr) André Campra
Biografia
Naissença	4 de decembre de 1660 Ais de Provença
Mòrt	29 de junh de 1744  (83 ans) Versalhas
Mèstre de capèla
Donadas personalas
Nacionalitat	Francesa
Religion	Catolicisme
Activitat
Activitat	1695
Genre	Opèra
Movement	Música barroca (ca)
Discípols	Joan Gilles
Trabalha per	Académie Royale de Musique (ca)
Òbras principalas	L'Europe galante (fr) , Les Fêtes vénitiennes (fr) e Alcine (fr)
Autres
Fraires	Joseph Campra (fr)

Andrieu Camprat^[1] (André Campra en francés) (Ais de Provença, lo 3 de decembre de 1660 - Versalhas, lo 29 de junh de 1744), foguèt un compositor occitan dei sègles XVII e XVIII.

Recebèt sa primiera instruccion en musica dins la Catedrala de Sant Sauvaire d'Ais de Provença. L'ordenèron prèire en 1678. Venguèt "mèstre de musica" dins lei catedralas occitanas de Tolon, Arle e Tolosa.

Puei, de 1694 a 1700, foguèt mèstre de musica dins la catedrala de Nòstra Dòna de París. Installat a París, se virèt vèrs lo teatre en 1697. Se botèt puei au servici dau Prince de Conti per mèstre de musica. En 1730 venguèt director de l'Opèra de París que se sonava Acadèmia Reiala de Musica. Amb sa composicion L'Europe galante (L'Euròpa galanta) foguèt de bòn l'engèni de la comèdia-balet, un genre musicau creat per Pascal Colasse dins son Ballet des saisons (Balet dei sasons).

Trabalhèt a l'Acadèmia Reiala de Musica e a la capèla reiala de Versalhas après la mòrt dau rei Loís XIV.

De 1720 enlà, tornèt a la vida religiosa e vodèt la màger part de son temps a la musica sagrada. Moriguèt a 83 ans.

• L’Europe galante (L'Euròpa galanta) (1697)
• Hésione (Esiona) (1700)
• Tancrède (Tancred) (1702) (tèxt complet)
• Les Fêtes vénitiennes (Lei Fèstas venecianas) (1710)
• Idoménée (Idomenèu) (1712)
• Énée et Didon (Enèas e Didon) (1714)

• Tres libres (1708, 1714 e 1728)

• Nisi Dominus (1722)
• Requiem (après 1723)
• Motets per la capèla reiala (1723-1741)

• Un collègi public dau centre d'Ais de Provença se sòna collègi Camprat (collège Campra) segon lo nom dau compositor. I a una estatua de Camprat dedins un de seis edificis.

1. ↑ Camprat es la reconstitucion de la forma occitana probabla dau nom d'ostau: lo TDF de Mistral pòrta la forma <Campra> (en nòrma mistralenca, accentuat sus la darriera sillaba) e li suggerís una etimologia en remandant aqueu nom vèrs leis articles camp e prat.