[go: up one dir, main page]

Vejatz lo contengut

Cambra de las Comunas del Reialme Unit

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
Cal melhorar l'escritura d'aquel article.
L’ortografia, la gramatica, lo vocabulari, la sintaxi o autres aspèctes lingüistics incorrèctes son de verificar. O podètz corregir o crear la discussion.
Cambra de las Comunas
Palais de Westminster
Londres, RU

La Cambra de las Comunas del Reialme Unit de Grand Bretanha e de l'Irlanda del Nòrd es la cambra bassa del Parlament del parlament del Reialme Unit. Coma la cambra nauta, la Cambra des lòrds, ten sesilha al Palais de Westminster.

La cambra de la Comunas es un còrs elegit de 650 members, los Membres del Parlament (MPs). Son elegits èsser represent de las circonscripcions per un vòte uninominal majoritari amb un torn e tenon sesilha fins a la dossolucion.

La Cambra de Comunas d'Anglatèrra se bastiguèt del sègle XIII a XIV. Ven vertadièrament Cambra de las Comunas de Grand Bretanha après las acte d'Union amb Escòcia en 1707, e prenguèt lo títol de "Cambra de la Comunas de Grand Bretenha e d'Irlanda" (House of Commons of Great Britain and Ireland) après acte d'Union amb Irlanda al començament del sègle XIX. "United Kingdom" se referís al Reialme Unit de Grand Bretanha e Irlanda de 1800, e ven Reialme Unit de Grand Bretanha e d'Irelanda del Nòrd après l'independéncia de la Republica d'Irlanda en 1922. Fina ala, la Cambra de la Comunas pòrta títol.

Amb lo Parliament Act 1911, Lo poder dels Lòrds de rebutar la legislacion foguèt reduch a un poder de retardar. Lo Govèrn es sol responsable a la Cambra de la Comunas e lo Primièr Ministre demòra a son pòsta fons a que garda lo supòrt de la majoritat a la Comunas.

Relacions amb lo govèrn de Sa Magestat

[modificar | Modificar lo còdi]

Quitament se lo Primièr Ministre es pas formalament elegit, la posicion dels partits a la Cambra de la Comunas es pren una importanaça essenciala. Per convencion, Lo Primièr ministre es responsable, e se deu gardar la fisança de la Cambra de las Comunas. Alara, cada còp que l'ofici del Primièr Ministre ven vacant, Lo Sobeiran nomena la persona qu'a lo supòrt de la quita Cambra, o aquela qu'es mai capabla d'obtenir la fisança de la Cambra —normallament lo líder del partit majoritari a las Comunas, alara que lo líder del segond partit mai grand ven lo Líder de l'Oposicion. Demuèi 1963, per convencion, Lo Primièr Ministre es sempre un membre de la Cambra de la Comunas, puslèu que de la Cambra dels Lòrds.

Las Comunas pòt indicar qu'abandona la fisança al Govèrn rebutant la mocion de fisança o votant una mocion de desfisança. Las mocion de fisança o de desfisança son explicitament formuladas atal: "Aquela Cambra fa pas fisança al Govèrn de Sa Majestat." D'autras mocions son consideradas coma fasent acabar la fisança, quitament ne pòrtan pas aquel títoI. Subretot, las importantas decision financièras fasent partit de l'agenda del govèrn foguèron consideradas coma matèria de fisança, coma lo Budget annal. Quand un Govèrn a perdur la fisança de la Cambra de las Comunas, lo Primièr Ministre es obligat de demissionar, daissant sa plaça a un autre Primèr Ministre que pòt obténer la fisança, o demandar al Monarca que dissòlga lo Parlament, precipitant atal una eleccion generala.

Lo Parlament normalament fa sesilha per cinc ans al maxim. Dins l'encastre d'aquela aquela limita, lo Primièr Ministre ne podava quand se vòl causir lo tèrme provocant la dissolucion del Parlament, amb la permission del Monarca. Mas, segon lo Fixed-Term Parliaments Act 2011, la limita es fixada a cinc ans, e una eleccion generala anticipada an early general election pòt èsser portada sonque amb una majoritat dels dos tèrces en favor d'una mocion de dissolucion, o per un vòte de desfisança confidence amb un delai de quatorze jorns del darrièr vòte de fisança (que siá la fisança dins lo meteis govèrn o un autre). Amb aque segon mecanisme, lo govèrn del Reialme Unit pòt cambiar sens que siá convocada una eleccion generala. Tanpauc es necessària l'eleccion intèrna dins lo partit maroitari, un novèl líder pòt èsser causit per aclamcion, quand a apas de rival rival.

Un Primièr Ministre pòt demissonar quitament s'a pas perdut las eleccions (per example, per de rason de santat). Dins aquela escasença, lo pòste ve a aquel que pòt obténer una majoritat de la Cambra de las Comunas; en practica es lo líder del partit del primièr ministre sortent.

Per convencion, totes lo ministres devon èsser membres de la Cambra de la Comunas o de la Cambra dels Lòrds. Unes foguèron causits fòra del Parlament, mas mai sovent entrèron al Parlament après una eleccion parciala o fach par. Ddempuèi 1902, totes los Primièrs ministres son membres de las Comunas (la sola exception, lo comte de Home, renoncièt al paratge tres jorn après que venguèt Primièr Ministre, e foguèt sul còp elegit al la Cambra de las Comunas coma Sir Alec Douglas-Home après vingt jorns dins la Cambra vesina).

A l'ora d'ara, la granda majoritat dels ministres apartenon a la Cambra de las Comunas puslèu qu'aquela dels Lòrds. Pauc de pòstes màger al gabinet foguèron causit d'entre los pars recetament. Lo Primièr Ministre causís los ministres, e decidís de los remandar quand se vòl; pasmens, formalament la nominacion o la demission es realizada pel Sobeiran.

La Cambra de la Comunas examina Lo Govèrn de Sa Majestat mejans las "Questions al Primièr Ministre", quand es possible de far de questions al PM. Las Questions al Primièr Ministre se fan cada setmana, normalament una mièja ora cada dimèrcres. La questions devon aver per subjècte las activitats oficialas del govèrn, pas deguna de las activitats del líder del partit o privadas. De costuma, los members del partir del Govèrn e de l'oposicion altèrnan per far las questions. En mai de las question pausadas per oral pendent lo temps de las questions, Los members del Parlament pòdon tanben interrogar per escrich.

En practica, l'examen per la Cambra de las Comunas del Govèrn es fèble. Donat lo sistèma electoral uninominal majoritari, lo partit al govèrn mai sovent gausís d'una larga majoritat a la Comunas, e es pauc sovent necessari lo compromés amb los autres partits.

La Cambra de la Comunas garda tecnicament lo poder d'impeachment (mesa en accusacion) dels ministres de la Corona (o quin que siá autre subjècte, quitament s'es pas oficièr public) per sos crimes. Los impeachments son jutjat per la Cambra dels Lòrds, ont una majoritat simpla es necessària per condamnar. Lo poder d'impeachment, pasmens, passèt d'usatge: la Cambra de la Comunas realiza son l'examen del Govèrn d'autres biais coma las mocion de desfisança; lo darrièr impeachment se faguèt contra lo Vescomte de Melville en 1806.

Foncions Legislativas

[modificar | Modificar lo còdi]

Las proposicions de leis se pòdon introduire per quina que siá Cambra, mas las mai importantas venon de las Comunas. La preeminància de la Comunas en matèria legislativa es descricha pels Parliament Acts, pasmens se de projècte de lei pòdon èsser presentat al Concentiment reial sens l'avís de la Cambra dels Lòrds. Los Lòrds pòdon pas retardar la leis budjetàrias mai d'un mes. Mai, los Lòrds pòdon pas retardar d'autras leis budjetàrias pendent mai de doas sesilhas parliamentàrias, o una annada calendara. Aquelas restriccions, pasmens, s'aplican per las leis budgetàrias venen de la Cambra de las Comunas. Mai, una proposicion de lei qu'a per tòca de perlongar lo tèrme de cinc ans demanda lo consenç de la Cambra dels Lòrds.

Per costuma, e abans los Parliament Acts, sonque la Cambra de las Comunas Commons fa la proposicions suls impòsts bills. Mai, la proposicions budgetàrias passadas per las Comunas son aparadas dels amendaments de la Cambra dels Lòrds.

Lo Parlament britanic d'uèi ven en granda partida, en practica, del Parlament d'Anglatèrra, alara lo tractat de l'Union (1706) e los Actes d'Union (1707), crèron lo Parlament de Grand Bretanha per replaça the Parliament d'Anglatèrra e lo Parlament d'Escòcia, apondent 45 MPs e 16 pars per representar l'Escòcia. Mai tard los Actes d'Union de 1800 ratifica l'abolicion del Parlament d'Irlanda e aumenta las Comunas de Westminster amb 100 membres, creant lo Parlament de Reialme Unit de Grand Bretanha e Irlanda.

Lo nom actua de la Cambra de la Comunas ven del mot normand per comunautats: communes.[1][2]

Agençament e dessenh

[modificar | Modificar lo còdi]

L'actual esquèma de las Comunas es influenciat per l'usatge de la Capèla de Sant Estefan del Palais de Westminster.[3] La fòrma rectangulara ven de la forma de la capèlal. Los bancs son arrengats son la confugacion de las bancariás del còr de la capèla qu'atal se fan fàcia. L'arrejament facilita una atmosfèra d'adversitat qu'es representatiu de l'apròche parlamentari britanic.

La distança al postam de la Cambra de lasComunas entre lo govèrn e l'oposicion es de 3.96 mètres, que siriá l'equivalent de la longor de doas espasas.[4]

William Pitt lo jove s'adreiçant a las Comunas  al subjècte de la Gèrra amb França (1793); per Anton Hickel
La Cambra de la Comunas al començament del sègle XIX per Augustus Pugin e Thomas Rowlandson.

La Cambra de la Comunas passèt per un important periòde de reforma pendent lo sègle XIX. Amb lo temps, diferentas dècas se desvolopèron al subjècte de la representacion. Los tèrmes de las circonscripcions avián pas estat cambiadas dempuèi 1660, unass vilas d'importança d'aquela epòca avián declinat al sègle XIX concervant lor drech ancian d'elegir dos membres.

D'entre los "borgs poirits" o "borg de pòcha" mai coneguts son Old Sarum, qu'aviá pas que sièis votants per dos parlamentaris, e Dunwich qu gaireben desapareguèt dins la mar per erosion.

Las Comunas ensajan de corrigir aquelas anomalias amb la refòrma de 1831. D'en primièr, la Cambra dels Lòrds volgavan pas acceptat la lei, mas foguèron forçats quand lo Primièr Ministre, Lòrd Grey, preven lo rei Guilhèm IV que dissòlga la Cambra dels Lòrds creant de pars en favor de la reforma. Per evitar aquò lod Lòrds cedèron e adoptèron la lei en 1832. L'Acte de Reforma (1832) tanben nomenat "Grand Acte de Reforma", aboliguèt lo "borgs poirits" establissent un vòte unifòrme per totes los borgs, e grantissent una representacion per la vila pobladas, mas demorèron fòrça "borg de pòcha".

Los ans seguents, las Comunas venguèron mai afirmadas, l'influéncia de la Cambra dels Lòrds mermèt a causa de la crisi de la reforma, e lo poder dels clients diminuiguèt. Los Lòrds venguèron mai retissent per rebutar la proposicions que las Comuna passèron amb de majoritats largas, e venguèt un principi acceptat que la fisança de la Cambra de la Comunas solas es necessari per gardar lo govèrn en plaça.

D'autras reformas foguèron introduchas pendent aquel sègle. L'Acte de Reforma de 1867 Reform Act 1867 baissa las exigéncias censitàrias pels vòtes dels borgs, redusent la representacion del borgs mens poblats, garentissent de sètis parlamentaris a diferentas vilas industrialas grandissentas. L'electorat foguèt alargit per la Acte de representacion de pòble de 1884. l'acte de redistribucion desl sètis l'an seguent remplacèt totas las circonscripcion de multimembre per de circonscripcion de membre unic.

L'anciana Cambra de la Comunas bastida per Sir Charles Barry foguèt destucha per la bombas alemandas pendent la segonda guèrra mondiala. Los dessenhs de fòrça mòbles de Barry foguèron concervats per la Cambra novèla.

En 1908, Lo Govèrn Liberal jos Asquith de programas de benèsser, que, amb la correguda a las armas, forcèt lo govèrn a aumentar las taxas. En 1909, lo cancelièr de l'escaquièr, David Lloyd George, introduguèt lo "Budgèt del pòble", que prepausèt un taxas novèla per proprietaris terrencsners. Mas aquela mesura casèt a causa dels conservators de la Cambra dels Lòrds, e lo govèrn abandonèt.

Las eleccions genralas de genièr de 1910 faguèron sortir un parlament minoritari, mas Asquith demorèt primièr minister amb lo supòrt deòò partits pichons partits. Asquith prepausèt que los poders dels Lòrds sián fòrça. A l'eissida de las eleccion en decembre ongan, lo govèrn Asquith fa passar passage la lei demenissent lo poders de la Cambra dels Lòrds.

Lo Parliament Act 1911 veguèt efectiu, acabant amb l'egalitat entre las ambedoas Cambras del Parlament. La Cambra dels Lòrds sonque podava remandar una granda partida de las legislacions, per al maxim tres sesilhas parlamentàrias on doas annadas calendièras (redusit a doas sesilhas o un an en 1949). Dempuèi alara, la Cambra de las Comunas venguèt la branca dominanta del Parlament, que siá en teoria o en practica.

En 1918, las femnas de mai de 30 ans obtenguèron lo drech de vòte, e lèu eligiblas per aquelas de mai de 21 ans. La sola femna elegida onga foguèt la candidata del Sinn Féin. Mas, a causa de la politica d'abstencion del Sinn Féin's a Westminster, jamai faguèt sesilha.[5]

Amb las eleccions generalas de 1950 desapareguèron de biais de vòtes plurals (de personas avián lo drech de vòte dins mai d'unas circonscripcions) e de las circonscripcions universitàrias.

Dempuèi lo sègle XVII lo sègle del Parlament èran pas pagats. Fòrça dels elegits avián ja de revenguts d'espereles, alara que los pauc autres  while a few relied on financial support from a wealthy patron. Early Labour MPs were often provided with a salary by a trade union, but this was declared illegal by a House of Lords judgment of 1909. Consequently, a resolution was passed in the House of Commons in 1911 introducing salaries for MPs. Government ministers had always been paid.

Expenses scandal

[modificar | Modificar lo còdi]

En mai e julhet de 2009 un escandal màger al subjècte del Primièr Ministre causèt la pèrda de fisança de la population,[6] e la primièra demission del Speaker en 300 ans.[7][8]

Membres e eleccions

[modificar | Modificar lo còdi]

Dempuèi 1950 cada Membre del Parlament representa una sola circonscripcion. Demora una distinccion tecnica entre circonscripcion de comtat e circonscripcion d'arrondiment, mas lo sol efièch es la diferéncia sul montant balhats als candidats per lor campanha. Los tèrmes de las circonscripcions son detarminats per quatre comissions permanentas e independentas, una per cada dels quatre territòris: Anglatèrra, Galas, Escòcia e Ireland del Nòrd.

La eleccions generalas se debanan un còp lo Parlament dissolgut. Lo moment de la dissolucion èra normalament causit pel Primièr Ministre; mas, dempuèi 2011, lo tèrme Parliamentari es ara fixat a cinc ans, levat en cas de vòte capitat de desfisança a las Comunas o una mocion d' "eleccion anticipada", laquela deu èsser votada pels dos terces de majritat.[9]

Totas las eleccions britanicas se demanan Dijòus. La Comission Electorala es pas segura de l'origina d'aquela practica, mas data de 1931, que seriá estat de far coïnsidir la data amb lo jorn de fièra; seriá estat mai aisit de votar per aqueles que devn viatjar cap a lor luòc de vòtet.[10]

Cada candidat per una circonscripcion deu presentar de documents de nominacion signat per detz electors de la quita circonscripcion, e far un depaus de 500£, que torna al candidat sonque se ganha al mens cin per cent dels vòtes. The deposit seeks to discourage frivolous candidates. Cada circonscripcion ven a sol membre, segon lo sistème uninomial majoritari amb un torn, lo candidat es elegit a la majoritat relativa. Lo Minors (de mens 18 ans), los membres de la Cambra dels Lòrds, los prisonièrs, e las personas dessenadas pòdon pas venir membres de la Cambra de la Comunas. Per votar, se deu èsser resident del Reialme Unit de Grand Bretanha e d'Irlanda del Nòrd e ciutadan Britanic, o dels Territòris Britanics d'Otramar, de la Republica d'Irelanda, o dels Commonwealth. Los ciutadans Britanics vivent a l'estrangièr pòdon contunhar a votar pendent 15 ans après lor partança del Reialme. Pas degun pòt pas votar per mai d'una circonscripcion.

Un còp elegit, los Membres del Parlament normalament contunhan de servir lor foncion fins a la dissolucion del Parlament. Mas en cas de mòrt d'un membre o que cai sa qualificacion, son sèti demora vacant. Es tanben possible per la Cambra de las Comunas de fòrabandir un membre, mas aquel poder s'exercís dins los cases d'inconducha seriosa e activitat criminala. Dins aqueles cases, la vacanca es seguida d'una eleccion parciala de la circonscripcion, amb lo meteis sistèma electoral que las eleccions generalas.

Lo tèrme de "Membre del Parlament" (abreujat en MP) es normalament solament utilizat per far referéncia als membres de la Cambra de la Comunas, quitament s'aqueles de la Cambra dels Lòrds fan tanben partit del Parlament. Lo salari annal per cada membre es de 74962£ (1èr d'abril de 2016).[11] De Members recebon mai de salaris per d'autres oficis (per exemple, lo Speakership). Fòrça membres tanben demandan lo remborsament per diferentas depensas de burèl (assistents, corrièr, viatges, etc.) e, dins lo cas de membre fòra de Londres, per las despensas de domorança a la capitala.

Un autre imatge de la Cambra de la Comunas. De notar que los placatges de fusta escura foguèron fach mai clar dins la Cambra novèla.

I a diferentas condicion per èsser  Membre del Parlament. Las mai importantas son: aquela d'edat, de 18 ans (21 ans al sègle XVII), aquela de ciutadanetat, d'èsser ciutadan del Reialme Unit, dels Terriòris Britanics d'Otramars, de la Republica d'Irelanda, o d'èsser membre d'un Estat del Commonwealth of Nations. Aquelas condicions fonguèron introduchas pel British Nationality Act 1981, mas abans èran mai estrictat: jos l' Act of Settlement 1701, sols lo subjècts nascuts britanics èran qualificats. Los Members de la Cambra dels Lòrds pòdon pas servir la Cambra de la Comunas, o tampauc votar a la eleccions parlamentàrias (del meteis biais que lo Monarca vòta pas); pasmens, pòdon assistir als debats de la Cambra (al contrari del Monarca, qui pòt pas dintrar dins la Cambra).

Una persona pòt pas assistir a las Comunas s'es en situacion de bancarrota (Bankruptcy Restrictions Order, Anglatèrra e Galas, adjudged bankrupt, Irlanda del Nòrd o sequestered, Escòcia. Encara existís una common law del sègle XVIII los "sords e muts" son ineligibles a al Cambra Baissa;[12] mas foguèt pas invocada dins los ans recents. Jack Ashley contunha èsser per 25 ans après que venguèt sord prigond.

Qual que siá trapat copable de nauta traïson pòt far sesilha al Parlament sonque quand acabèt son temps d'emprisonament o recebèt lo perdon de la Corona. Mai, qual que siá condamnat a la prison per una an o mai es ineligible. Lo Representation of the People Act 1983 disqualifica per detz ans aqueles culpables d'unas infraccions relativas a las eleccions. D'autras exclusions son precisadas per lo House of Commons Disqualification Act 1975: tenent de l' ofici judiciari, nauts foncionaris, members regular de las fòrças armadas, membres de legislaturas estrangièras (levat de la Republica d'Irelanda e del païses dels Commonwealth), e tenent de diferents oficis de la Corona. los ministres, quitament se los agents son pagats per la Corona, son pas disqualifiats.

The Speaker presides over debates in the House of Commons, as depicted in the above print commemorating the destruction of the Commons Chamber by fire in 1834.

Al cmençament de cada novèla sesilha parlamentària, La Cambra de la Comunas elegís un dels sieus membre per far ofici de President, lo Speaker. Se lo Speaker titulari es candidat per un tèrme novèl, alara la Cambra pòt l'elegir de nòu per una mocion; o alara, per vòte secret. Un Speaker elegit pòt pas prene son fici s'es pas aprovat pel Sobeira; pasmens s'aquò es sonque una formalitat. Lo Speaker es assistat per tres vicespeakers, que lo major d'edat pren lo títol de Chairman of Ways and Means. Los dos autre vicespeakers Deputy son los First e Second Deputy Chairman of Ways and Means. Lo títol ven del Committee of Ways and Means, pasmens s'aquel comitat foguèt abolit en 1967, lo títol tradicional de Deputy Speakers demorèt. Lo Speaker e los Deputy Speakers son sempre membres de la Cambra de la Comunas.

Per presidir, lo Speaker o Deputy Speaker es vestit de ceremonia. Lo president pòt alara portar una perruca, mas aquela tradicion foguèt abandonada per un ancian Speaker, Betty Boothroyd. Michael Martin, son successor, tampauc la portava. Lo speaker actua, John Bercow, causiguèt de portar la tòga sus un costum de vila, decision que faguèt debat has sparked much debate and opposition. Lo Speaker o deputy presidís dempuèi un sèti al front de la Cambra. La cadièra foguèt designat per Augustus Pugin, que preguèt per modèl aquela de l'escòla King Edward School, de Birmingham: la cadièra se nomena Sapientia, e son sèti Chief master sits. Lo Speaker es tamben al cap de la Cambra de la comission de la Cambra de las Comunas, que supervisa lo foncionament de la Cambra, e contraròtle los debats cridant cada membre per parlar. Se un membre crei que lo reglament es escarnit, pòt levat un punt al reglament, que lo Speaker decidís s'i a pas de subjète d'apellacion. Lo Speaker pòt restrénher lo members que mancan d'observar lo reglament de la cambra. Lo Speaker es mai poderós que son omològ Lòrd, que lo Lord Speaker a pas de poder disciplinari. La costuma fa que lo Speaker e los deputies son non-partisans; vòtan pas (levat en cas d'egalitat de vòte), tampauc participa als afars de pas de partit pilitic. Per convencion, un Speaker cadidat a sa succession al parlament los partits màger li opausan pas degun, dins sa circonscripcions. L fach qu'es pas partisan encara contunha après sa partança de la Cambra de las Comunas.

Lo grafièr de la Cambra (Clerk of the House) es a l'ecòp lo conselhièr de la Cambra en matèria de procedura e presidís a la Cambra de las Comunas. Es un(a) foncionari(ària), no ;un membre de la Cambra. Lo grafièr avertís lo Speaker del reglament e procedura de la Cambra, signa lo òrdres e la comunicacions oficialas, e signe e aprova la depensas. Presidís un conselh (Board of Management), qu'es constituit del cap dels sièis departaments de la Cambra. I a un grafièr assistant (Clerk Assistant). Un autre foncionari de la Cambra es lo Sergent d'Armas (Serjeant-at-Arms), que lo ròtle es de mantenir la lei, l'òrdre, e la seguretat sus la demorança de la Cambra. Lo Sergent d'Armas mena lo ceremonial de la maça, simbòl de l'autritat de la Corona e de la Cambra de las Comunas, dins la Cambra cada jorn en fàcia del Speaker, e la Maça se plaça sus la Taula de la Cambra pendent la sesilhas. Lo  bibliotecari (Librarian) es al cap de la bibliotèca de la Cambra de las Comunas.

Coma los Lòrds, la Comunas ten sesilha al Palais de Westminster a Londres. La Cambra de las Comunas es mens granda e de decoracion mai modèsta, de vèrd, en contraste a la granda, luxuosament moblada, de roge, de la Cambra dels Lòrds. I a de bancs dels dos costats de la sala, destriat per una anada centrala. Aquel aranjament remembra lo desenhs de la capèla St Stephen, ont fasiá sesilha la Cambra de la Comunas fins a l'incendi de 1834. La cadièra del Speaker es a un tèrme de la Cambre; a l'autre tèrme i a la Taula de la Cambra, ont es plaçada la Maça. Lo grefièr se ten d'un costat de la Taula, près del Speaker del biais que pòt l'avisar de la procedura quand necessaria. Los Membres del Govèrn se tenon suls bancs a la drecha del Speaker, alara que los membres de l'Oposicion ocupa los bancs a l'esquèrra del Speaker. En facia de cada ensemble de bancs es marcada una linha, que los membres son tradicinalament pas autorizats a passar pendent los debats. Los ministres del Govèrn e lo líder de l'Oposicion e lo gabinet fantauma (Shadow Cabinet) se tenon suls rengs de davant, lo frontbenchers. Los autes membres del parlament, sus bancs de rèire, son los backbenchers. Totes los Membres del Parlament pòdn pas caber dins la Cambra al meteis temps qu'i a 427 plaça pe 650 membres. Los Membres qu'arriban en retard devon se plaça de pé près de la dintrada de la Cambra se volon escotar los debats. La Cambra ten sesilha cada jorn del dimars al dijòus, e tanben lo divendre. Pendent los periòde d'urgéncia nacionala, la Cambra pòt tanben tenir sesilha en fin de setmana.

Las sesilhas de la Cambra son dobèrtas al public, mas la Cambra pòt quand se vòl votar de tancar las pòrtas, que se debanèt pas qu'un còp en 1950. Tradicionalament, un Member que volgava que se tanquen las pòrtas brama "Espiï d'estrangièrs" ("I spy strangers") e seguís lo vòte. Pel passat, quand la relacions entre las Comunas e la Corna èran mens  cordiala, aquel procediment èra utilizat quand la Cambra volgava gardar lo debat privat. Mai sovent, pasmens, aquel procediment èra utilizat per remandar; alara, foguèt abolit en 1998. Ara, lo Members volent que la Cambra faga sesilha en privat House deu far una mocion formala pert provocar lo vòte.

Public debates are recorded and archived in Hansard. The post war redesign of the House in 1950 included microphones, and debates were allowed to be broadcast by radio in 1975.[13] Since 1989, they have also been broadcast on television, which is now handled by BBC Parliament.[14]

Las sesilhas de la Cambra de la Comunas foguèron a vegadas perturbadas per de protestataires lançant d'objèctes dempuèi la gallariás de la Cambra—aqueles objèctes comprenon de prospèctus, fems, preservatiu emplits de farina (pel grop Fathers 4 Justice), e un bidon de gas CS (gas locrimogèn). Quitament de membres èran coneguts per perturbar lo debats de la Cambra. Per exemple, en 1976, Lo Conservator Michael Heseltine arrapa e brandís la Maça de la Cambra pendent un debat animat. Mas, benlèu la mai celèbra interrupcion de Cambra de las Comunas foguèt causada pel rei Carles Ièr, que dintrèt dins la cambra de la Comunas en 1642 amb una fòrça armada per arrestar cinc membre per nauta traïson. Aquel acte foguèt considerat coma violacion d'un privilègi de la Cambra, e faguèt nàicer la tradicion que lo monarc bote pas un pé a la Cambra de la Comunas.

Cada an, las sesilhas parliamentàrias començan per la ceremonia d'obertura del Parlament, se debanant a la Cambra del Lòrds en pendent que lo Sovereign, en preséncia dels Membres d'ambedoas Cambras, liura una adreça donant l'agendà legislatiu del Govèrn. Lo Gentilòme Uissièr de la Verga Nègra (Gentleman Usher of the Black Rod), un foncionari dels Lòrds, es responsable de cridar la Comunas a la Cambra Lòrds. Quand arriba per liura sa convocacion, tradicionalament se fa petar las pòrtas de la Cambra de las Comunas a sa cara, simbolizant lo drech de la Cambra bassa per debate sens interferéncia. Al tustar la pòrta per tres còps amb sa Verga Nègra (Black Rod), alara se concedís la dintrada, alara informa los Membres dels Parlament que lo Monarca los espèra, après van de procession a la Cambra del Lòrds del discors del Monarca.

Pendent los debats, los Membres pòdon parlar pas son cridats pel Speaker (o un Deputy Speaker, se lo Speaker presidís pas). Tradicionalament, lo president fa alternat entre los Membres del Govèrn e de l'Oposicion. Lo Primièr Ministre, lo Líder de  l'Oposicion, e los autres Líders d'ambedos constats an normalament prioritat.

Los discors son adreçats pel president, amb la formula "Mr Speaker", "Madam Speaker", "Mr Deputy Speaker", o "Madam Deputy Speaker". Sol lo president de sesilha pòt s'adreçar directament dins lo debat; los autres membres devon s'i referir a la tresena persona indirècta. Tradicionalament, lo members s'adreçan pas l'un l'autre amb lor nom, mas segon lor circonscripcion, amb las formulas "the Honourable Member for [circonscripcion]", o, "the Right Honourable Member for [circonscripcion]". Los Membres dels meteis partit (o partits e grops aliats[15]) utiliza "my (Right) Honourable friend". Aquel formalisme cai dins lo lengatge oral al viu, quand pòt èsser malaisit de se remembre quina es la circonscripcion d'un membre, mas contunha èsser present dins la transcripcion al Hansard. Lo Speaker aplica las règlas de la Cambra e pòt avertir e castigar los membres que lo seguís pas. Mespresar las instruccions de las instruccions del Speaker es considerat una ofença a las règlas de las Cambras  pòt menar a la suspension de l'ofensaire de la Cambra.

Lo reglament de la Cambra de las Comunas establís pas de règla formala pels delais dels debats. Pasmens lo Speaker pòt ordonar un membre que contunha un discors repetitiu fastigós e repetitiu o sens objècte qu'arrèste. Pasmens, lo delai reservat pel debat sus una mocion particulara e sovent limitat per d'acòdis informals entre las partidas. Tanben lo debate se pòt reduire amb lo passatge de "Affectacion de la Mocion de Temps", o  conegut coma "Guillotine Motions". O, la Cambra pòt sul còp arrestar lo debat amb la mocion de Closure. Lo Speaker pòt refusar la mocion se crei que fa damatge als drechs de la minoritat. Ara l'agendà es decidit de per abans fasent caser l'usatge de las "Guillotine Motions"..

A la fin del debat la mocion en question es mesa al vòte. Lo primièr vòte a la Cambra se fa a la votz; lo Speaker o Deputy Speaker pausa la question, e los Membres respondon o "Aye!" (in favor de la mocion) o "No!" (contra la mocion). Alarara a lo president anoncia lo resultat del vòte a la votz, mas se son jutjament es contradich per un dels membres o se lo vòte a la votz es pas clar, se fa un vòte registrat nomenat division. Lo president, se crei que lo vòte a la votz es clar, pòt regetar l'objeccion. Quand se realiza una division, los membres dintran dind un dels dos fogals  (aquel del "Aye" e aquel del "No") de cada costat de la Cambra, ont lors noms son registrats pels grafièrs. Un membre que vòl s'abstrénher de votar pòt o far intrat dins ambedos fogals, marcant un vòte en favor e un vòte contra. Dins cada fogal i a dos escrutadors (totes membres de la Cambra) que compta los vòtes dels membres.

Acabada la division, los escrutators donan los resultats al president, e aquel l'anoncia a la Cambra. S'i a egalitat dels vòtes, lo Speaker o lo Deputy Speaker a lo vòte decisiu. Tradicionalament, aquel vòte decisiu s'exercís per permetre un debat seguent, e s'es possible, o alara evitar qu'una decision siá presa sens majoritat. Lo quorum de la Cambra de las Comunas es de 40 members per quin vòte que siá, lo Speaker e quatres escrutators compreses. Se mens de 40 membres participèron, la division es invalida.

De per abans, se un membre vòl levar un punt del règlament pendent una division, sugerissent que de règlas de proccediment èran violadas, deviá pertar un capèl, signalant qu'èra pas engatjat dins lo debat. De capèls nauts plegables èran servats a la Cambra juste per aquò. Aquela costuma casèt en 1998.

Lo resultat de fòrça vòtes es plan conegut de per abans, que los partits politics normalament dison als sieus membres cossí votar. Lo partit normalament confia dee unes membres, nomenats whips (foet) que se deu assegurar que los membres del partit votan del biais. Lo Membres del Parlament tendon pas a votar contre las instruccions, qu'acalapriá sa promocion, o serà pas causit coma candidat per las eleccions futuras. Lo Ministres, ministers capdèls e los secretaris d'Estat que votan contra las instrucion del whips mai sovent desmissionan. Atal, l'independéncia dels Members del Parlament tend a èsser baissa, pasmens de "rebelions de bancs" ("backbench rebellions") per de membre mescontents de la politica del partit existisson. Un membre es tanben autorizat amb limitas se un interés particular de sa circonscripcion es tocat. Encara, per d'escasença, de partits anoncian "free votes" ("vòtes liures") pels sieus membres. Votes relating to issues of conscience such as abortion and capital punishment are typically free votes.

Lo Parlament Britanic utilizas de commitats per diferents sibjèctes, p. ex., per l'examen dels Actes del Parlament. Los Commitats los estudian en detalh, e pòdon far d'amendaments. Los actes constitucionals d'importança, e tanben de mesuras de finança importantas, son enviats al "Comitat del Plen de la Cambra" ("Committee of the Whole House"), qu'inclusís totes los membres de la comunas. A la plaça del Speaker, lo chairman o un Deputy Chairman of Ways and Means presidís. Lo Commitat se reünís meets a la Cambra de las Comunas.

Fòrça actes èra fins a 2006 èran estudiats per de Comitats Permanants, que conten 16 a 50 membres. La constitucion de cada Comitat Permanent gaireben rebat las fòrças dels partits dins la Cambra. Los membres dels Comitats Permanents cambian de contunh; de membres novèls son nomenat cada còp qu'un commitat considèra un acte novèl. I a pas de limita sul numbre de Comitat Permanent, mai sovent son al nombre de detz. Rarament, un acte passèt per un Comitat Permanet Especial, qu'enquèsta e fa d'audiéncias per las questions pausadas.

La Cambra de las Comunas compta diferents comitats. Los membres d'aqueles còrses, coma los Comitats, rebaton la fòrça dels partits. Cada comitat elegís son president. La foncion primèra del Comitat Ministerial Especial es d'estudiar e d'enquestar las activitats d'un ministèri particular del govèrn. Per i capitar, pòt far d'audianças e cercar de pròvas. Los projècte de lei pòdon èsser remandats a de Comitats Ministerials Especials, mas un tal procediment es pauc utilizat.

Se destria dels Comitats Permanets los Comitats Domestics. Los Comitats Domestics supervisan l'administracion de la Cambra e dels servicis balhats als to Membres. D'entre los autres commitats de Cambra de las Comunas i a de Commitats mixtes (amb de membre de la Cambra dels Lòrds), Lo Comitat Classas e Privilègis (Committee on Standards and Privileges) (questions del Privilègis Parlemantaris), e lo Commitat de Seleccion (constitucion dels autres commitats).

Simbòl de la Comunas

[modificar | Modificar lo còdi]

Lo simbòl utilizat per la Comunas es lo rastèl susmontat per la Corona de Sant Edoard. Lo rastèl èra un dels ensenhas reials d'Anglatèrra dempuèi la pojada al poder dels Tudors al sègle XV, e èra lo simbòl del rei Enric VII. Es a l'origina un jòc de mot sul nom Tudor, tu-door (door=pòrta.[16] L'ensenha original èra d'aur, mas ara se vei de diferentas colors, subretot vèrd o negre.

Nòtas e referéncias

[modificar | Modificar lo còdi]
  1.  {{{títol}}}. 
  2. .
  3. .
  4. .
  5. Modèl:Cite news
  6.  {{{títol}}}. 
  7. Modèl:Cite news
  8. Modèl:Cite news
  9. Modèl:Cite news
  10. Modèl:Cite news
  11. .
  12.  {{{títol}}}. 
  13. .
  14. .
  15. For example: Plaid Cymru, Scottish National Party, the Green Party of England and Wales, and sometimes the Socialist Campaign Group.
  16.  [1]. 
  • Farnborough, T. E. May, 1st Baron. (1896). Constitutional History of England since the Accession of George the Third, 11th ed. London: Longmans, Green and Co.
  • Mackenzie, K.R., "The English Parliament", (1950) Pelican Books.
  • "Parliament" (1911). Encyclopædia Britannica, 11th ed. London: Cambridge University Press.
  • Pollard, Albert F. (1926). The Evolution of Parliament, 2nd ed. London: Longmans, Green and Co.
  • Porritt, Edward, and Annie G. Porritt. (1903). The Unreformed House of Commons: Parliamentary Representation before 1832. Cambridge: Cambridge University Press.
  • Raphael, D. D., Donald Limon, and W. R. McKay. (2004). Erskine May: Parliamentary Practice, 23rd ed. London: Butterworths Tolley.

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]