Èra

Dins la mitologia grèga, Èra èra una divessa de l'Olimp, segonda esposa de Zèus e maire amb aquel d'Ebé, Eris, Efèst, Arès e Ilitia. Èra la divessa del matrimòni. Es caracteriza per la furiá e lo desir de venjança causadas per las infidelitats de contunh de son marit. Li es consagrat lo pavon, perque dins sa plumas pòrta los cent uèlhs d'Argòs, fidèl servidor de la divessa. Los uèlhs del pavon, tanben, representavan los uèlhs qu'Èra deviá aver per vigilar que son marit Zèus li siá pas infidèl

Los descendents legitims de son union amb Zèus son Arès (dieu de la guèrra), Ebéa (divessa de la jovença), Eris (divessa de la discòrdia) e Ilitia (divessa de las jacilhas). Èra tant gelosa que Zèus aguèsse agut Atena sens recórrer a ela (en realitat amb Metis), qu'engendrèt Efèst sens el. Zèus alara foguèt afastigat per la laidetat d'Efèst e lo fòrabandiguèt de l'Olimp. Segon una autra version Èra aguèt soleta totes los filhs normalament atribuïts a Zèus e ela ensems, picant la man contra lo sol, un acte solemne pels grècs. Efèst se venguèt d'Èra per l'aver rebutat li faguèt un tròn magic que, aprèp que s'i assetariá, se poiriá pas tornar levar. Los autres dieus preguèron Efèst que tornèsse a l'Olimp per la liberar, mas aquel s'i neguèt de contunh. Dionis l'embriaguèt e lo faguèt tornar a l'Olimp sus una mula. Efèst liberèt Èra aprèp que recebèt Afrodita coma esposa.^[1]

Èra foguèt la mairastra e enemiga d'Eracles. Eracles es l'eròi que, mai encara que Persèu, Cadme o Tesèu, introduguèt las costumas olimpianas en Grècia. Quand Alcmèna èra prens d'Eracles, Èra temptèt d'empachar qu'aquel nasqua ligant las cambas d'Alcmèna de noses. Sos dessenhs foguèron desjogats per Galantis, la servidora d'Alcmèna, que diguèt a Èra que ja nasquèt lo mainat. Èra la transformèt en una faïna. Quand Eracles èra encara mainat, Èra envièt doas sèrps per lo tuar mentre que dormiá en son brèç. Eracles escanèt una serp de cada man e sa noirissa lo trobèt se divertissent amb sos còsses coma se foguèsson joguinas.

Èra carguèt Eracles trabalhar pel rei Euristèu de Micènas. Quand Eracles lutèt amb l'idra de Lèrna, envièt un cranc perque li ponche los pès amb l'espèr de lo distraire. Per importunar Eracles aprèp qu'aquel panèt la bèstia de Gerion, Èra envièt un tavan per que ponche los caps de bèstia. Èra provoquèt alara una inondacion que leve tant lo nivèl d'un riu que Eracles posca pas traversar amb la bèstia. Hèracles empilèt pèiras dins lo riu per far l'aiga mens prigonda. Quand capitèt a la cort d'Euristèu, la bèstia foguèt sacrificada a Èra. Euristèu tanben voliá sacrificar lo taure de Creta a Èra, que refusèt lo sacrifici perque rebatejava la glòria d'aquel. Lo taur se liberèt e vaguèt fins a Maraton, fins a èsser conegut coma lo taure de Maraton.

Per encausa de las infidelitats frequentas de son marit Zèus, Èra foguèt plan gelosa de:

• Ecò (mitologia) ninfa dels bòsques.

• Lèto divessa, maire d'Artèmis e Apollon.

• Callisto e Arcas

• Dionis e Semelé

• Io prestressa d'Èra e amanta de Zèus.

• Lamia

• Gerana

1. ↑ (es)Èra e sos filhs

• Divinitats grègas primordialas