virgula

virgula femenin

1. (gramatica, tipografia) Signe de pontuacion divisant de proposicions dins una frasa, indicant una pausa : ,.
2. Separador decimal per notar la partida decimala d’un nombre, en concuréncia amb lo punt dins lo mond anglosaxon.
   • ${\displaystyle 3,14}$ ⇔ ${\displaystyle 3.14}$
3. Separador dels milièrs dins lo mond anglosaxon, en concuréncia amb l'espace e amb lo punt a çò nòstre.
   • ${\displaystyle 1000001,01}$ o ${\displaystyle 1.000.001,01}$ o ${\displaystyle 1}$ ${\displaystyle 000}$ ${\displaystyle 001,01}$ ⇔ ${\displaystyle 1,000,001.01}$ o ${\displaystyle 1}$ ${\displaystyle 000}$ ${\displaystyle 001.01}$
4. (Tipografia) Signe diacritic modificant las caracteristicas de la letra a la quala es suscricha o soscricha.

Derivats

• punt-virgula

Traduccions

alemand : Komma (de) neutre (de), Bleistrich (de) anglés : comma (en) basc : ziri (eu), txotx (eu) catalan : coma (ca)

espanhòl : coma (es), vírgula (es) francés : virgule (fr) italian : virgola (it) portugués : vírgula (pt)

Forma de vèrb

virgula

1. Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de virgular
2. Segunda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de virgular

Portugués Prononciacion

[?]

Sillabas

vir|gu|la

Forma de vèrb

virgula

1. Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de virgular
2. Segunda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de virgular