vèrbe
 Veire tanben : verbe
|
Del latin verbum.
/ˈbɛɾβe/
França (Bearn) : escotar « vèrbe »
vèr | be
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| vèrbe | vèrbes |
| [ˈbɛɾβe] | [ˈbɛɾβes] |
vèrbe masculin (lengadocian) (gascon) (provençau)
- Expression d’idèas e pensaments al mejan de la paraula.
- Gram. Categoria lexicala constituïda per de mots susceptibles de flaquir en temps, aspècte, mòde, nombre o persona .