tintar
Aparença
Derivat de tinta.
/tinˈta/
França (Bearn) : escotar « tintar »
tintar
- Impregnar amb un pigment o una tinta per fin de colorar.
Lengadocian
Infinitiu | tintar | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Gerondiu | tintant | |||||
Participi passat | ||||||
singular | plural | |||||
masculin | tintat | tintats | ||||
femenin | tintada | tintadas | ||||
Mòde indicatiu | ||||||
nombre | singular | plural | ||||
persona | primièra | segonda | tresena | primièra | segonda | tresena |
ieu | tu | el ela |
nosautres nosautras |
vosautres vosautras |
eles elas | |
Present | tinti tinte[N 1] |
tintas | tinta | tintam | tintatz | tintan |
Imperfach | tintavi | tintavas | tintava | tintàvem | tintàvetz | tintavan |
Preterit | tintèri | tintères | tintèt | tintèrem | tintèretz | tintèron |
Futur | tintarai | tintaràs | tintarà | tintarem | tintaretz | tintaràn |
Condicional | tintariái | tintariás | tintariá | tintariam | tintariatz | tintarián |
Mòde subjonctiu | ||||||
nombre | singular | plural | ||||
persona | primièra | segonda | tresena | primièra | segonda | tresena |
ieu | tu | el ela |
nosautres nosautras |
vosautres vosautras |
eles elas | |
Present | tinte | tintes | tinte | tintem | tintetz | tinten |
Imperfach | tintèssi | tintèsses | tintès tintèsse |
tintèssem | tintèssetz | tintèsson |
Mòde imperatiu | ||||||
nombre | singular | plural | ||||
persona | primièra | segonda | tresena | primièra | segonda | tresena |
ieu | tu | el ela |
nosautres nosautras |
vosautres vosautras |
eles elas | |
Afirmatiu | — | tinta ! | — | tintem ! | tintatz ! | — |
Negatiu | — | tintes pas ! | — | tintem pas ! | tintetz pas ! | — |
Nòtas | ||||||
|