testament

testament masculin

1. Acte formal e personal que pausa las volontats darrièiras.
   • Testament olograf, aquel qu'es escrich, datat e signat de la man del testador.
   • Testament public o autentic, aquel que lo natari entend e recep segon las formas.
   • Testament mistic o secret, Aquel escrich, al mens signat e sagelat pel testador, e que lo notari recep sens conéisser lo contengut.
   • Testament ab irato, Aquel qu'es fach per un motiu d'òdi o de colèra.
   • Testament politic Escrichs politics postums dels òmes d'Estat.
2. (figurat) Conselhs que se lèga a sa descendéncia.

Derivats

• Ancian Testament
• Novèl Testament
• testamentari

Parents

• testar
• testador / testaire
• testairitz / testaira

Traduccions

alemand: Wille (de), Testament (en) anglés: will (en), last will (en), testament (en) basc: ordeinu (eu) catalan: testament (ca)

espanhòl: testamento (es) francés: testament (fr) italian: testamento (it) portugués: testamento (pt)

Anglés Etimologia

Del latin testamentum.

Prononciacion

Estats Units d'America (Tèxas) : escotar « testament »

Prononciacion

/ˈtɛstəmənt/, /ˈtɛstəmənt/

Sillabas

tes|ta|ment

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
testament	testaments

testament

1. testament ^(oc)

Catalan Etimologia

Del latin testamentum.

Prononciacion

Espanha (Barcelona) : escotar « testament »

Prononciacion

Oriental: central /təstəˈmen/, /təstəˈmen/, balear /təstəˈment/, /təstəˈment/

Occidental: nord-occidental /testaˈmen/, /testaˈmen/, valencian /testaˈment/, /testaˈment/

Sillabas

tes|ta|ment

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
testament	testaments

testament masculin

1. testament ^(oc)

Francés Etimologia

Del latin testamentum.

Prononciacion

/tɛstamɑ̃/, /tɛstamɑ̃/

Sillabas

tes|ta|ment

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
testament	testaments

testament masculin

1. testament ^(oc)