tòca
 Veire tanben : toca
|
Derivat de tocar.
/ˈtɔko/
França (Bearn) : escotar « tòca »
tò | ca (2)
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Dialècte : lengadocian | |
| Singular | Plural |
| tòca | tòcas |
| [ˈtɔko] | [ˈtɔkos] |
tòca femenin
- Mus. Peça d'un clavièr, d'un instrument de musica, d'una maquina d'escriure o d'un ordenador que se cacha per far fonccionar l'instrument.
- Signe, but, cibla.