sauvatge

/sawˈvad͡ʒe/, /sawˈvad͡ʒe/

França (Bearn) - Gascon : escotar « sauvatge »

Adjectiu

Declinason
Dialècte : lemosin
	Singular	Plural
Masculin	sauvatge	sauvatges
	[sawˈvad͡ze]	[sawˈvad͡zej]
Femenin	sauvatja	sauvatjas
	[sawˈvad͡zo]	[sawˈvad͡zaː]

sauvatge (provençau) (lemosin)

1. Que viu a l'estat naturau.

Derivats

• sauvatgina

Variantas dialectalas

• salvatge

Traduccions

alemand: wild (de) anglés: wild (en) catalan: salvatge (ca)

espanhòl: salvaje (es) francés: sauvage (fr)