subrenatural
/syβreˌnatyˈɾal/
su|bre|na|tu|ral
Adjectiu
| Declinason | ||
|---|---|---|
| Singular | Plural | |
| Masculin | subrenatural | subrenaturals |
| [syβreˌnatyˈɾal] | [syβreˌnatyˈɾals] | |
| Femenin | subrenaturala | subrenaturalas |
| [syβreˌnatyˈɾalo̞] | [syβreˌnatyˈɾalo̞s] | |
subrenatural (lengadocian)
- Qu'es al dessús de las possibilitats de la natura.
- Que se pòt pas explicar amb de leis de la natura ; contrària a la rason.
- (iperbolic) Extraordinari.
- (iperbolic) Que sembla tròp intens per èsser natural.
- (religion) Que ten de Dieu, d'una poténcia divina.
- subrenaturau (provençau) (gascon)