sucre

Occitan

Veire tanben : sucré, sucrè

Etimologia

De l'arabi السكّر (as-sukkar), eissit del sanscrit शर्करा (sárkarā).

Prononciacion

/ˈsykɾe/, /ˈsykɾe/

França (Bearn) : escotar « sucre »

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
sucre	sucres
[ˈsykɾe]	[ˈsykɾes]

sucre masculin

Aliment obtengut essencialament a partir de la cana de sucre e que servís per adocir manjar e beure.

Derivats

Traduccions

Forma de vèrb

sucre (lemosin) (provençau)

Prumiera persona dau singular au present de l'indicatiu de sucrar.

Forma de vèrb 2

sucre

Prumièra persona del singular al present del subjontiu de sucrar.

Forma de vèrb 3

sucre

Tresena persona del singular al present del subjoontiu de sucrar.

Catalan Etimologia

De l'arabi السكّر (as-sukkar), eissit del sanscrit शर्करा (sárkarā).

Prononciacion

/ˈsukɾə/, /ˈsukɾə/ (oriental), /ˈsukɾe/, /ˈsukɾe/ (occidental)

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
sucre	sucres
[ˈsukɾə]	[ˈsukɾəs]

sucre masculin

Sucre.

Derivats

Francés Etimologia

De l'arabi السكّر (as-sukkar), eissit del sanscrit शर्करा (sárkarā).

Prononciacion

/sykʁ/, /sykʁ/

Soïssa (Canton de Valés) : escotar « sucre » escotar « sucre » França (Lion) : escotar « sucre » França (Lion) : escotar « sucre » França (Vòges) : escotar « sucre » Canadà (Shawinigan) : escotar « sucre » Soïssa (Lausana) : escotar « sucre »