precipitar

precipitar

1. Getar, far caire d’una auçada.
   • Los ancians romans precipitavan de criminals del naut de la ròca Tarpeiana.
2. (figurat) Far caire dins una malastrugada, dins una disgràcia granda, dins un dangièr màger.
   • Los vicis lo precipitèron dins l’infortuna.
3. (figurat) Preissar, accelerar, far prompte e rapid.
   • Lo riu, que se quichan los bòrds, precipita son cors.
4. (quimia) Extraire, per una reaccion quimica, una matèria solida d’una solucion e la recampar al fons de l'aisina.

Se precipitar

1. Se ronçar, anar impetuosament, s’avançar rapidament.
   • Los caçaires se precipitan sus lors fusils a l'ausir l'animal.

Sinonims

Precipitar

• getar
• rebordelar

Se precipitar

• se coitar
• s’afanar

Derivats

• precipitacion

Traduccions

alemand: Präzipitat (de) anglés: precipitate (en) basc: prezipitatu (eu) catalan: precipitar (ca) espanhòl: precipitar (es)

francés: précipiter (fr) friolan: precipitâ (fur) italian: precipitare (it) portugués: precipitar (pt)

Catalan Etimologia

Del latin praecipitare.

Prononciacion

Espanha (Barcelona) : escotar « precipitar »

Prononciacion

Oriental /pɾəsipiˈta/, /pɾəsipiˈta/

Occidental: nord-occidental /pɾesipiˈta/, /pɾesipiˈta/, valencian /pɾesipiˈtaɾ/, /pɾesipiˈtaɾ/

Sillabas

pre|ci|pi|tar

Vèrb

precipitar

1. Precipitar

Espanhòl Etimologia

Del latin praecipitare.

Prononciacion

escotar « precipitar »

Prononciacion

/pɾeθipiˈtaɾ/, /pɾeθipiˈtaɾ/; /pɾesipiˈtaɾ/, /pɾesipiˈtaɾ/

Sillabas

pre|ci|pi|tar

Vèrb

precipitar

1. Precipitar

Portugués Etimologia

Del latin praecipitare.

Prononciacion

/pɾɨsipiˈtaɾ/, /pɾɨsipiˈtaɾ/

Sillabas

pre|ci|pi|tar

Vèrb

precipitar

1. Precipitar