practic
Del latin practicus manlèu del grèc πρακτικω (venent de πραττω, far) utilizat en latin eclesiastic practice, vida activa
/pɾatˈtik/
prac | tic (3)
Nom comun
| Declinason | ||
|---|---|---|
| Singular | Plural | |
| Masculin | practic | practics |
| [pɾatˈtik] | [pɾatˈtiko̞] | |
| Femenin | practica | practicas |
| [pɾatˈtiko̞] | [pɾatˈtiko̞s] | |
practic
- Comòde, -a / aisit, -ida
- Aparelh practic.
- Passa aicí, que serà pus practic.
- Relatiu, -iva a l'accion (per oposicion a teoric, -a)
- Coneissença practica.
- concret, -a / positiu, -iva.
- Morala practica.
Joan de Cantalausa, Diccionari de Cantalausa, (en linha): [1]
|
experiéncia |