partit
- (Nom) Del participi passat de partir al sens de « destriar, partejar ».
- (Adjectif) Del participi passat de partir al sens de « se n'anar ».
/paɾˈtit/ França (Bearn) : escotar « partit »
par|tit
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| partit | partits |
| [paɾ'tit] | [paɾ'tits] |
partit masculin
- Union de personas contra d’autras qu'an un interés o una opinion contràrias.
- (politica) (ellipsi) Partit politic.
- Resolucion ; determinacion.
- Se pòt pas demorar dins aquela situacion, cal prene un partit.
- Avantatge, utilitat, profit.
- Tirèt un bon partit d'aquel afar.
- Persona de maridar, considerada al respècte de sa fortuna o de sa naissença.
- Es una promesa de bon partit.
Adjectiu
| Declinason | ||
|---|---|---|
| Singular | Plural | |
| Masculin | partit | partits |
| [paɾ'tit] | [paɾ'tits] | |
| Femenin | partida | partidas |
| [paɾ'tiðo̞] | [paɾ'tiðo̞s] | |
partit
- Qu'a tròp begut
Forma de vèrb
partit
- Participi passat masculin singular de partir
- Del participi passat de partir.
- oriental /pərˈtit/
- occidental /paɾˈtit/
par|tit
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| partit | partits |
partit masculin
- Grop de personas amb interesses politics comuns.
- Postura davant d'una situacion.
- Limita administrativa.
- (esports) Partida entre dos jugaires o doas equipas e´din un espòrt de palma o de balon.
Adjectiu
| Declinason | ||
|---|---|---|
| Singular | Plural | |
| Masculin | partit | partits |
| Femenin | partida | partides |
partit
- Qu'es dividit en doas partida o mai.
Forma de vèrb
partit
- Participi passat masculin singular de partir