impròpri
- Del latin improprius.
lengadocian /imˈpɾɔpɾi/, provençau /imˈpʀɔpʀi/
im|pro|pri
Adjectiu
| Declinason | ||
|---|---|---|
| Dialècte : lengadocian | ||
| Singular | Plural | |
| Masculin | impròpri | impròpris |
| [imˈpɾɔpɾi] | [imˈpɾɔpɾis] | |
| Femenin | impròpria | impròprias |
| [imˈpɾɔpɾio̞] | [imˈpɾɔpɾio̞s] | |
impròpri
- Qu’es pas pròpri (a quicòm), que deuriá pas èsser utilizat (per quicòm).
- (linguistica) Que conven pas, qu’est pas just, exacte.
- (matematicas) Se dich d’una fraccion que lo numerator es superior al denominator.
- es una fraccion impròpria.
|
|