estirar
- De tirar.
/estiˈɾa/, provençau /estiˈʀa/ França (Bearn) : escotar « estirar »
es|ti|rar
Vèrb
estirar
- Sometre quicòm a l'accion de doas fòrças que tendon a alunhar lors punts d'aplicacion en lo tirant, l'alongant, l'apriment.
- Alisar lo linge
s'estirar
- S’alongar en desplegant los membres, braces e cambas.
| alongar en tirant (1) | |
|---|---|
|
| |
| alisar lo linge (2) | |
|---|---|
|
| |
- De tirar.
- Oriental /əstiˈɾa/
- Occidental: nord-occidental /estiˈɾa/, valencian /estiˈɾaɾ/
es|ti|rar
Vèrb
estirar
- Sometre a doas fòrças de sens contrari, estirar (oc)
- Far durar l'existéncia de quicòm.
- Créisser en nautor.
- Trapar quicòm per un tèrme per lo mòure.
- De tirar.
/estiˈɾaɾ/
es|ti|rar
Vèrb
estirar
s'estirar
- Salongar en desplegant los membres
- De tirar.
Portugal /iʃtiˈɾaɾ/, Brasil /iʃtʃiˈɾaɾ/, /istʃiˈɾa/
es|ti|rar
Vèrb
estirar
- Sometre a doas fòrças de sens contrari, estirar (oc).
- Far durar l'existéncia de quicòm, administrar amb parcimonia.
s'estirar
- Se metre sus a la punta dels péses per aténher quicòm.
- Venir prim.
- (figurar) S'umiliar.