encargar
Del prefix en- e de cargar.
/eŋkaɾˈɣa/
Vèrb
encargar
- Donar una responsabilitat a qualqu'un.
- Reprochar quicòm a qualqu'un.
s'encargar
- Se cargar d'un trabalh.
- encarg (gascon)
- encargaire (gascon)
|
Lengadocian
| Infinitiu | encargar | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Gerondiu | encargant | |||||
| Participi passat | ||||||
| singular | plural | |||||
| masculin | encargat | encargats | ||||
| femenin | encargada | encargadas | ||||
| Mòde indicatiu | ||||||
| nombre | singular | plural | ||||
| persona | primièra | segonda | tresena | primièra | segonda | tresena |
| ieu | tu | el ela |
nosautres nosautras |
vosautres vosautras |
eles elas | |
| Present | encargui encargue[N 1] |
encargas | encarga | encargam | encargatz | encargan |
| Imperfach | encargavi | encargavas | encargava | encargàvem | encargàvetz | encargavan |
| Preterit | encarguèri | encarguères | encarguèt | encarguèrem | encarguèretz | encarguèron |
| Futur | encargarai | encargaràs | encargarà | encargarem | encargaretz | encargaràn |
| Condicional | encargariái | encargariás | encargariá | encargariam | encargariatz | encargarián |
| Mòde subjonctiu | ||||||
| nombre | singular | plural | ||||
| persona | primièra | segonda | tresena | primièra | segonda | tresena |
| ieu | tu | el ela |
nosautres nosautras |
vosautres vosautras |
eles elas | |
| Present | encargue | encargues | encargue | encarguem | encarguetz | encarguen |
| Imperfach | encarguèssi | encarguèsses | encarguès encarguèsse |
encarguèssem | encarguèssetz | encarguèsson |
| Mòde imperatiu | ||||||
| nombre | singular | plural | ||||
| persona | primièra | segonda | tresena | primièra | segonda | tresena |
| ieu | tu | el ela |
nosautres nosautras |
vosautres vosautras |
eles elas | |
| Afirmatiu | — | encarga ! | — | encarguem ! | encargatz ! | — |
| Negatiu | — | encargues pas ! | — | encarguem pas ! | encarguetz pas ! | — |
| Nòtas | ||||||
| ||||||