contentar
Aparença
- De content.
/konten'ta/
con|ten|tar
contentar
- Far qualqu’un content li balhant çò que desira aver.
- Li cal pauc per lo contentar.
- Far qualqu’un content li balhant çò qu'espèra de nos.
- Aquelas pròvas pòdon pas me contentar que son pas gaire solidas.
- Apasimar qualqu’un li balhant quicòm.
- Aquel òme poirà se plànher se lo contentam pas.
Se contentar
- Èsser satisfach d’una causa, se'n acomodar.
- Prenguèt doas pomas e se'n contentèt.
- (particular) Voler pas o poder pas far mai que çò que ja se faguèt ; ne demorar aquí.
- se contenta de prene tres leiçons per setmana.
- acontentar (lengadocian)
- De content.
escotar « contentar »
/kontenˈtaɾ/
con|ten|tar
contentar
- De content.
/kõtẽˈtaɾ/
con|ten|tar
contentar