conéisser
Del latin cognōscĕre.
/kuˈnejse/
França (Bearn) - Lengadocian : escotar « conéisser »
co | néis | ser (3)
Vèrb
conéisser
- Saber, comprendre, aver l'experiéncia de quicòm o de qualqu'un.
- Aver ja vist una causa, èsser ja estat en un luòc.
Lengadocian
| Infinitiu | conéisser | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Gerondiu | coneissent | |||||
| Participi passat | ||||||
| singular | plural | |||||
| masculin | conegut | coneguts | ||||
| femenin | coneguda | conegudas | ||||
| Mòde indicatiu | ||||||
| nombre | singular | plural | ||||
| persona | primièra | segonda | tresena | primièra | segonda | tresena |
| ieu | tu | el ela |
nosautres nosautras |
vosautres vosautras |
eles elas | |
| Present | coneissi | coneisses | coneis | coneissèm | coneissètz | coneisson |
| Imperfach | coneissiái | coneissiás | coneissiá | coneissiam | coneissiatz | coneissián |
| Preterit | coneguèri | coneguères | coneguèt | coneguèrem | coneguèretz | coneguèron |
| Futur | coneisserai | coneisseràs | coneisserà | coneisserem | coneisseretz | coneisseràn |
| Condicional | coneisseriái | coneisseriás | coneisseriá | coneisseriam | coneisseriatz | coneisserián |
| Mòde subjonctiu | ||||||
| nombre | singular | plural | ||||
| persona | primièra | segonda | tresena | primièra | segonda | tresena |
| ieu | tu | el ela |
nosautres nosautras |
vosautres vosautras |
eles elas | |
| Present | conesca | conescas | conesca | conescam | conescatz | conescan |
| Imperfach | coneguèsse | coneguèsses | coneguèsse | coneguèssem | coneguèssetz | coneguèsson |
| Mòde imperatiu | ||||||
| nombre | singular | plural | ||||
| persona | primièra | segonda | tresena | primièra | segonda | tresena |
| ieu | tu | el ela |
nosautres nosautras |
vosautres vosautras |
eles elas | |
| Afirmatiu | — | coneis ! | — | conescam ! | coneissètz ! | — |
| Negatiu | — | conescas pas ! | — | conescam pas ! | conescatz pas ! | — |