complèxe
/kum'plɛts/ França (Bearn) : escotar « complèxe »
com|plè|xe
Adjectiu
| Declinason | ||
|---|---|---|
| Singular | Plural | |
| Masculin | complèxe | complèxes |
| [kum'plɛtse] | [kum'plɛtses] | |
| Femenin | complèxa | complèxas |
| [kum'plɛtsɔ] | [kum'plɛtsɔs] | |
complèxe
- Qu'es pas simple, qu'es complicat.
- (matematicas) Qualifica un nombre que pòt s'escriure de la forma a+ib ont a e b son dos nombres reals e i l'unitat imaginària.
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| complèxe | complèxes |
| [kum'plɛts] | [kum'plɛtses] |
complèxe masculin
- (quimia) Entitar moleculara formada per l’associacion de dos o mai entitats molecularas, ionicas o neutras.
- (matematicas) Ellipsa de nombre complèxe.
- (arquitectura) Bastiment, o ensemble de bastiments amassats, amb de salas dedicadas a una activitat comuna.
- Quin que siá autre ensemble.
- Lo complèxe militaro industrial.