carrèu

Del latin popular quadrellus, de quadrus, «carrat»

lengadocian, gascon /kaˈrɛw/

escotar « carrèu »

provençau /kaˈʀɛw/

car|rèu

Nom comun

carrèu masculin

Declinason
Dialècte : lengadocian, gascon
Singular	Plural
carrèu	carrèus
[kaˈrɛw]	[kaˈrɛws]

Objècte plan de contorn gaireben carrat.
Dessenh simetric format pel crosament d'angle drech de linhas, de bendas verticalas e orizontalas, quadrilhatge.
Coissin carrat sul lo qual òm s'agenolha o òm pausa los pés.
(Cordura) Mena de gròs fèrre de lisar dels sartres utilizat per aplanar las corduras dels vestits.
(Armament) Municion de la balestra que la flècha se caracteriza per son fèrre en forma de lausange.
(construccion) Pèça de revestiment dels sòls e de las parets de ceramica, de terralha, malon o carrelatge
1. (par extension) Sòl malonat.
  1. (par extension, comèrci) Lo luòc ont se fa la mòstra de sa venda.
  2. (par extension, industria minièra) Ensemble de las installacions de susfàcia d’una mina, a l'entorn del potz.
(fusteria) Placa de veire utilizada coma veiral.
1. (fusteria, per extension) Placa de veire montada dins un quadre per servir de fenèstra.
(cartas de jocs) Una de las quatre colors d’un jòc que la carta es mascarda de lausanges roges (♦).
(jòc de cartas) Combinason de quatre cartas semblablas.
(petanca) Lo fach per una bòcha tirada de prene la plaça de l'adversària.