borg

Del latin burgus, que ven del francic *burg (berg en ancian germanic) (« fortalesa o vilatge fortificat »). La raiç ven de l'indoeuropèu *bhereg̑h- (« tumulus »). .

Prononciacion

/buɾk/, /buɾk/

/bur/, /bur/ (lemosin)

França (Bearn) : escotar « borg »

Sillabas

borg (1)

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
borg	borgs
[buɾk]	[buɾks]

borg masculin

1. Vilatge, part centrala d'aquel vilatge.

Derivats

• borgada femenin
• borjaa (au sens de vilatge) vivaroaupenc
• borgon (veire Borgon Nuòu, comuna de Cruesa)
• borgés masculin
• borgesa femenin

Variantas dialectalas

• viera^[1] (vivaroaupenc)

Traduccions

francés: bourg (fr) masculin

Referéncias

1. ↑ Auguste Allois (Orç/Ols), dins Ésse soun mèitre de Renato Sibille, 2014. (vivaroaupenc, nòrd de las Valadas Occitanas)